emigrant

[tabakiera]

Tyle komentarzy przespałam, już odpowiadam.

Marcinie, no cóż, taki smutny sarkazm.

Sylwku (Koleś mi nie przechodzi przez gardło, wybacz) - tłumaczę się z tego patosu, bo chyba przegięłam. Wiem, że jest i go tu wsadziłam, żeby podkreślić sentymentalność, typową dla naszych słowiańskich dusz (w powiązaniu z brzozą i lokomotywą). Długo się nad tym wersem zastanawiałam i skutecznie mnie do niego zniechęciłeś, pomyślę.

Kopciuszek z małej być musi, napisałam na tej samej zasadzie jak murzyn. Rozumiesz. Nie ten Kopciuszek, tylko ktoś zahukany, poniewierany, z niską samooceną (murzyn - tani, wykorzystywany wyrobnik).
Słowem "jakiś" podkreślam brak szacunku do tegoż kopciuszka.

Algo - przy "pomieszczasz" upieram się. Brzmieniowo współgra z "pomieszkasz" i w dodatku syczy.

Dziękuję z pochylenie się nad tekstem.

[alchemik]

Brzoza i lokomotywa.
Tylko Ty mogłaś zestawić te symbole.
Cudowna synteza.

Za pomieszczasz obstaję wciąż.
Muszę znać Ciebie lepiej niż myślisz.

Dodaj jeszcze wierzbę za chwilę.

Żeby było jasne, nie nabijam się.
Lubię czuć jak myslisz intensywnie.
Rozróżniam je.
Te Twoje myśli

Przyczynek do TWA.

Jak kto myśli, że rezonans właśnie to oznacza.

Dla mnie, rezonans to współgranie.

[Koleś]

Kopciuszek z małej być musi, napisałam na tej samej zasadzie jak murzyn. Rozumiesz. Nie ten Kopciuszek, tylko ktoś zahukany, poniewierany, z niską samooceną (murzyn - tani, wykorzystywany wyrobnik).
Słowem "jakiś" podkreślam brak szacunku do tegoż kopciuszka.

Rozumiem, ale podtrzymuję swoje zdanie, hehe...
Mam nadzieję, że mi wybaczysz.

Z tym patosem, to jestem w stanie zaakceptować taką argumentację, ale nie zauważyłem tego romantycznego, mickiewiczowskiego odniesienia podczas lektury wiersza i dlatego wygląda mi tak groteskowo w tym tekście. Może powinnaś całość ubrać w taką formę, by było to zauważalne? Po prostu, zbyt wielki kontrast nie pomaga temu patetycznemu sformułowaniu.
Takie jest moje zdanie i wcale nie musisz się nim przejmować, to tylko opinia czytelnika i fana Twojej poezji. Nic nie zamierzam Ci narzucać, broń Boże.

[tabakiera]

Wstawiłam z lekka przerobioną sentencję łacińską, która mi wcześniej chodziła po głowie jako tytuł, bo zmieniać cały wiersz w duchu mistrza Adama - to inny tekst by powstał. Raczej nie mój, bo ja nie piszę w tym duchu...

Sylwku, jestem Ci niezmiernie wdzięczna za uwagi i byłabym totalną blondi, gdybym się za nie gniewała.
Do Kopciuszka mnie chyba nie przekonasz, ale prześpię się z tematem.

Dzięki.

[alchemik]

Kocham prawdziwe interpretacje, niezafałszowane wypowiedzi.
Czy to my się zmieniliśmy?
A może czasy?!

[tabakiera]

Jurek, brzozy i lokomotywa to dość znane atrybuty radzieckiego filmu.
My, Słowianie...

[alchemik]

omnes viae Roman ducunt
Wszystkie drogi prowadzą do Rzymu.

omnes viae Polan ducunt
Toż to cudowne przekształcenie.

Wszystkie drogi prowadzą do Polan.
Nie, do Polski.
To coś więcej. Zahacza o naszą słowiańską, polańską tożsamość.

[tabakiera]

O kajdanach na sercu to jeszcze napiszę, w duchu Romantyków.
Może na nerce? Pasują do problemów z wydalaniem.

Serdeczne dzięki za pomoc, jest lepiej bez patosu, faktycznie brzmiał jakby z innej bajki.