od łez w oczach ciemniej

[Gloinnen]

od łez w oczach ciemniej*



Co przyniesie kolejny dzień, kolejne słowo,
każde ważę w dłoniach, jak nabój; nigdy nie wiem
jak skończysz; żegnaj czy do jutra; skrucha rodzi burzę,
burza – nową skruchę. Płynne srebro błyskawic wlewasz
do gardła, abym jeszcze zachłanniej
prosiła o lodowate cisze.

Nieustannie się odtrącamy; w rozdźwięku między
kroplą deszczu a kroplą krwi pęcznieje
ciemność; przeklęta albo gościnna, to zawsze
wielka niewiadoma. Wszystko jest podwójne,
odpowiedzi na zwątpienie; egzorcyzmy powierzone
setkom kartek. Dla mnie zabrakło miejsca.

Bezradna, na granicy czerni i bieli w twoim milczeniu,
ranię, by żałować; rzucam za siebie płonące
zapałki. Najwięcej warta łagodność wyszarpana
z gniewu, wśród przydrożnych kamieni
pełza dym; zlizuję pośpiesznie.

Wróciłeś, na chwilę. Noc będzie spokojna.



* ks. Jan Twardowski, "Prostuje"

_____________________
Glo.