sonata na cztery ręce

[tabakiera]

To mnie nie dziwi, ludzie zwracają uwagę na to, co najmocniejsze.
Kto by oglądał chodnik w obliczu śmierci?
Kto by patrzył na numer rejestracyjny? Może policjant...

Kalosze są istotne. Podobno gdy spadną buty, śmierć jest pewna.

Tez miałam podobne testy na psychologii.

[AS...]

nie byłem policjantem, ale dwa razy miałem wypadek, że gościa wyrwało z butów;
wtedy nie szuka się zwłok - więc potwierdzam, że nie podobno, a prawda;
a z tym najmocniejszym to raczej nie do końca jest tak jak uważasz;
gdyby ludzie myśleli o kominach, nikt nie przeżyłby Oświęcimia...

[tabakiera]

Kominy to co innego, tu wchodzi w grę instynkt samozachowawczy.

Zaraz dostaniemy ochrzan, że nie gadamy o wierszu.

Wiersz jest bardzo dobry. Muzyczny i emocjonalny. Z miętą.

Z pewnością domyślasz się, że mi się usłyszało:

https://www.youtube.com/watch?v=8xEJKZTgIjs

[AS...]

o wierszu może i nie, ale o poezji - tak;
bo dla mnie to poezja coś więcej od nic co ludzkie

dzięki

[eka]

była w odległości dwóch oktaw od ciebie
pachniało miętą
kiedy z ciszy wyłaziły cienie
uderzałeś w martwe klawisze

dźwięki odlatywały jak czarne ptaki
z pięciolinii
wytapiałeś kolejne nuty
obdarowując zbliżeniem na odległość
dwóch oktaw

pachniało miętą
przez otwarte okna
prosto w objęcia bezgłośnej muzyki
umknął krajobraz połatany śniegiem

Lot dźwięków jak czarnych ptaków - niesamowity obraz.
Cienie z martwych klawiszy i ostatni wers - te trzy metafory naprawdę mocno działają na moją wyobraźnię.
Smutek po pełnych chwilach.

[ajw]

Czytałam ten wiersz wielokrotnie i za każdym razem robił na mnie ogromne wrażenie. Ma moc. Myślę, że to Twój najlepszy wiersz, który do tej pory miałam okazję czytać. Ma w sobie coś mistycznego, coś co sprawia, że czuję podskórne drżenie. Słowa wchodzą w krwiobieg, krążą po ciele, wywołując reakcje. Piękne wzmocnienia w tym momencie :

uderzałeś w martwe klawisze
dźwięki odlatywały jak czarne ptaki

Jedno małe słowo, które bym zmieniła, bo nie pasuje do liryki wiersza to : wyłaziły. Zamieniłabym na wychodziły lub zastosowałabym frazę kiedy ciszę opuszczały cienie, ale to oczywiście drobiazg. Być może problem tkwi we mnie, a nie w wyrazie wyłaziły. Zrobisz to, co uznasz za słuszne, bo to Twój wiersz.
I tak uważam, że jest świetny.

Pozdrawiam

[AS...]

nie podzielam Twoich zachwytów nad hmmm... wierszem
szczerze mówiąc pokpiłem i spłyciłem temat;
muzyka była ponad wszystkim
a ja za bardzo zapatrzyłem się na piękną Elizę...
w ten sposób tło wybiło się na plan pierwszy;
rzadko mi się przytrafia taki błąd
i trochę mi wstyd
że w dedykowanym tekście zamazałem obraz
osoby niezwykłej i wyjątkowej;

mówisz, że nie podoba Ci się słowo "wyłaziły";
to określenie ma pejoratywny charakter:
cienie były niepożądane, nie powinno ich być
a jednak wylazły, bo miałem świadomość
jaki dramat towarzyszy muzyce;
"wychodziły" jest dla mnie zbyt grzeczne..

miło, że wpadłaś

pozdrawiam


Eka
dzięki za wizytę

[ajw]

Rozumiem i nic więcej nie mówię