zaćmienia

[ajw]

rdzawa ziemia wchłania słońce, oddając je owocom.
częstuje nas słodyczą, która jak sok z melonów spływa
strużkami tam, gdzie wzrok dotyka zuchwale.
pocałunki sklejają usta, w brzuchu rozwija się aksamit.

już nie muszę deptać drogi do zasnutego mgłą świata,
albo liczyć gwiazd i gubić się w wyblakłych kleksach.
miriady słów szepcze do ucha noc, kiedy nacierasz
olejkiem z niebieskich migdałów.

[tabakiera]

Już kiedyś wypowiadałam się na temat wiersza.
Ujęły mnie w nim ostatnie dwa wersy.
Niebieskie migdały kojarzą się z beztroską, szaleństwem, relaksem. Nacieranie nimi brzmi zmysłowo.

"W brzuchu rozwija się aksamit" - ten fragment z kolei nie podoba mi się. Nie potrafię uzasadnić i akceptuję, ale mi nie leży ten aksamit w brzuchu, zwłaszcza połączony z oliwką z oliwek, która działa - wiadomo jak.

[Marcin Sztelak]

Piękny liryk, właśnie aksamit bardzo mi się podoba, doskonałe zastępstwo dla oklepanych motyli.

Pozdrawiam.

[ajw]

tabakiera - a ja lubię wrażenie miękkości jaka jest w aksamicie

Marcin - ciesze się, ze jesteś 'za'

[Henryk VIII]

Sporo barw - uplastyczniają tekst; jest erotyka z klasą, delikatnie. Brawo!


Henryk VIII

[ajw]

Henryku - bardzo raduje fakt, że te barwy dostrzegasz