światłoczułość rzeczywista

[Eärendil]

to miasto
zepsute do szpiku przesiąkło
nienawiścią i kłamstwem

zamiast wzbić się ponad
z góry spluwać na ulice
będziemy się włóczyć alejkami

gdzie rak toczy ściany
a deszcz zmywa brud
spod mokrych butów

tu wyznamy sobie miłość

[biegnąca po fali]

Dwie pierwsze po prostu świetne

Pozdrawiam.

[alchemik]

Bardzo dobrze, tylko usunąłbym tę nieco nadętą dpełniaczówkę
rak ludzkich nieszczęść
skróciłbym do rak toczy ściany

Jurek

[Eärendil]

Ewa cieszę się, że tekst przypadł Tobie do gustu, Alchemiku, świetna sugestia, którą pozwolę sobie wykorzystać. Dzięki

[Marcin Sztelak]

Dobry wiersz, chociaż usunąłbym rzeczywistą z tytułu.

Pozdrawiam.

[Alek Osiński]

Najbardziej przypadła do gustu żarliwa końcówka,
cały wiersz trochę mniej przekonuje. To podejście -
wrażliwe, zagubione jednostki na tle miasta
zepsutego nienawiścią i kłamstwem - bardzo jest tradycyjne