Schorzenia astralne

[Fałszerz komunikatów]

W dniu, w którym bakterie, za sprawą zaświatowego traktatu, dostały zakaz przekraczania powłok ciała o żywym ustroju, zyskały możliwość azylu w astralnym ciele litościwego Pana.
Kontenery, które zostały zbudowane jak najdalej od miejsca reprezentatywnego, czyli Serca, stanęły zaraz po ogłoszeniu tzw. Niebiańskiego Manifestu.
Z czasem zaistniałemu stanu rzeczy zaczęły buntować się wcale tak nieodległe boskie organy, jak Umysł. Tymczasem na Ziemi zaczęły rodzić się w nowo narodzonych ciałach zarażone anioły i straszyć swymi chorobowymi objawami każdego, kto się im sprzeciwił.
I tylko wariaci nie bali się dotknąć tego, co było wcześniej naznaczone boską mocą, stając się tym samym nosicielami aniołów.

[alchemik]

Podoba mi się.
A przypisałem go Ewie.
No nie, za Chiny nie powiedziałbym, że to twoje.

[Fałszerz komunikatów]

Dla mnie to duży komplement, że przypisałeś tę pracę naszej Ewie, sam wiesz.
Dzięki.

[Lucile]

A ja oddałam głos na Twój tekst Piotrze.
Przyznam, że sądząc po zwięzłym, zwartym stylu, gdzieś mi zakołatało, że może to być Twój utwór.

Jeszcze raz powtórzę - ujęło mnie (jak to już określiłam) - pudełkowe budowanie skażonych istot.


Pozdrawiam, miłego wieczoru
Lu cile

[Fałszerz komunikatów]

Kontenerowe
Zwarty, powiadasz. Skoro tak sądzisz, nie mogę napisać, że jestem tym sądom przeciwny

[eka]

Ciekawa żonglerka słowami w rewolucji bytu.
Od tytułu do prześwietnej pointy - czyta się jednym tchem.
Oryginalny pomysł, jakże wiele w tylko pięciu zdaniach napisałeś.

[Fałszerz komunikatów]

A pofolgowałem sobie
Dzięki za komentarz, Ewa.

[Alicja Jonasz]

To pierwszy Twój utwór, który tutaj czytam:)

[Fałszerz komunikatów]

Czytaj, nie przeszkadzam
I zapraszam do mych innych odsłon twórczości, nie mniej nieudanych

[alchemik]

To pierwszy Twój utwór, który tutaj czytam:)

Piotrze, no sam widzisz.
Trzeba Ciebie postawić do pionu.
Masz tyle ciekawych i dobrych wierszy.

A Ty sobie spocząłeś na laurach.

Jurek