Auto-da-fe

[Lucile]

Auto-da-fe

Kiedy płomienie na szacie sanbenitos zatańczyły
wesołym pomarańczem, wiedziałam;
zgrubiały naskórek nie powstrzyma ognia.
Deszcz stopniowo przechodził w ulewę, karmiąc żar stosu.
To anomalia - wykrzyczałam - całuj wreszcie moje stopy.

[eka]

Takiej energetycznej mini dawno u nas nie było.
Szacun, Lucile!

[Lucile]

Takiej energetycznej mini dawno u nas nie było.

Ewo,
jakie miłe słowa, dziękuję energetycznie
a także z południowym energetycznym, ogniście mocnym espresso
przesyłam pozdrowienia

Lu

[alchemik]

A ja już się wyraziłem molto entuzjastycznie na temat twojego wiersza, nawet zakląłem po hiszpańsku, że jest bardzo zajefajny.
Co by się nie powtarzać masz ode mnie

Jerzy

[Lucile]

A ja już się wyraziłem molto entuzjastycznie na temat twojego wiersza, nawet zakląłem po hiszpańsku, że jest bardzo zajefajny.

Pamiętam, Jerzy, pamiętam - ładnie nawiązałeś do tego wygłosowego fe w tytule:
ajonado
de puta madre


Chyba już kiedyś napisałam, że nie używam wulgaryzmów.
Nie dopowiedziałam, że tylko tych... w języku ojczystym
Usiłuję sobie przypomnieć niektóre, jakie - niegdyś, teraz trochę spoważniałam i sporządniałam -
wypowiadałam z niejaką lubością; po estońsku i persku. Niestety! Nic z tego.
Do dawna nieużywane - uleciały w niebyt - a szkoda, a chciałoby się błysnąć
O włoszczyźnie nie wspominam, bo to bliski mi język, więc nie chcę go zachwaszczać,
chociaż, nie ukrywam, że kilka niezłych, piętrowych wiązanek, a jakże, znam.

Myślę, że mamy podobne poczucie humoru, jednak wziąwszy pod uwagę fakt,
iż jesteśmy dwuletnimi ósmopiętrowiczowskimi, niemalże bliźniakami -
z tym, że Ty - na szczęście - szczyptę starszym, nic w tym dziwnego.

Cieszy mnie to, że tak świetnie zinterpretowałeś moją miniaturkę, nie wiedząc, kto jest jej autorem.
Dziękuję
Lu cia

[she]

To był mój numer 2 w CTM. Intrygująca miniatura.
Pozdrawiam.

[Lucile]

Miło mi, she, bardzo dziękuję
A wybrałaś już, Twoim zdaniem, najlepszy tekst w III Edycji CTM.
Jeszcze jest czas.

Serdeczności
Lucile

[Liliana]

Pięknie, Lucilko, pięknie. Mało słów, lecz jak wymownych.

Pozdrawiam

[Lucile]

Mało słów, lecz jak wymownych.

bo i temat trudny i bolesny

Dziękuję Lili

[alchemik]

Jak już tak się utożsamiłaś z zielną wiedźmą ( dla mnie wiedźma ma znaczenie pozytywne dla czasów, kiedy kobiety nie mogły inaczej zdobywać wiedzy), la strega herbacea, to chyba łatwo ci było Lucia poruszyć przekornie tak trudny temat, w którym jest i ból i zemsta na męskich, szowinistycznych inkwizytorach.

Zastanawiam się, jak część naszej konfabulacji; wiedźma, alchemik może mieć odzwierciedlenie w nas samych.
To coś, jak totemy, czyli archetypiczna część naszej natury.

Pozdrawiam, poraz kolejny wracając do wiersza.

Jerzy Edmund