***(Drzewo z Tule...)

[Alek Osiński]

Drzewo z Tule beznamiętnie łączy azteckie kroniki z zapiskami
konkwistadorów, dokumentując dwa tysiące lat, wyryte żelaznym
ostrzem w sękatych twarzach goblinów. Czym starsi tym bardziej
obcy, napinają z wyrzutem cyprysowe łuki, mierząc się z niebem

na twardość charakteru. Na darmo pięćdziesięciu ludzi
łączy ręce, tworząc choinkowy łańcuch; żadnych prezentów
ani łakoci nie znajdą rano pod anielskimi splotami Marii,
chociaż ona sama na stronie, z pobożnie złożonymi dłońmi

próbuje sobie przypomnieć, kiedy objął ją cień i kiedy włosy
tak bardzo posiwiały, że musiała pogodzić się z życiem
i wszystkimi, którzy wydali ją światu, sami nie mogąc zrozumieć.

[eka]

tule drzewo.
Prawie sonet, piękny opis najstarszego drzewa Meksyku, figurki z Santa Maria i refleksja o życiu tak długim, że pozwala pogodzić się ze wszystkim, nawet z wątpliwym sensem.

[barteczekm]

Alek nie myślałeś aby czasem spróbować zmienić formułę wiersza? Jasne te pisani są dobrej jakości - szczególnie pasują pod prywatne spojrzenie na poezję jako tę wymagającą trochę przepychu słownego. Pytam, bo sądzę iż w innych formach też byś się odnalazł. Tekst ma i minus - czytając robi się z tego zdanie ogromnie wielokrotnie złożone utrudniając tym trochę odbiór. Pozdrawiam. Bartek

[Alek Osiński]

Nie bardzo Ci leży taka formuła Bartku? Bo mi akurat ostatnio pasuje, już taki "kolorysta" ze mnie. Świat pyszni się bogactwem barw i odcieni i nie bardzo znajduję sensowny powód, aby go zubażać... Ale dobrze, specjalnie dla Ciebie, następny wiersz będzie w zupełnie innym stylu

Dzięki Wam za komentarze

[Gloinnen]

Ja się trochę w tym wypadku zgadzam z barteczkiem. Pierwsza strofa wydaje mi się trochę ciężka kompozycyjnie. Pozostałe, pomimo rozbudowanej frazy, czyta się o wiele lżej.

Podoba mi się plastyczność obrazowania i przenikanie się w tekście wielu płaszczyzn. Warstwa zmysłowa otwiera kolejne perspektywy, od namacalnych szczegółów rzeczywistości przechodzisz na plan refleksji egzystencjalnej.

Jak zwykle, nie zawodzisz poetycko.


Glo.

[Henryk VIII]

Ambitny! tekst , drzewo ( prawie) tytułowe jest wielopienne, wielowarstwowy Twój tekst. Jest tu także zderzenie 2-ch przestrzeni religijnych - niechrześcijańskiej i chrześcijańskiej , co nader uzasadnione, wszak ta roślina była sadzona w czasie niechrześcijańskim i potem niejako "przejęta" przez chrześcijaństwo.
Moja skromna uwaga: dobry wiersz powinien mieć tytuł - Twój w sumie go ma ( i nie ma)...

h8

[em_]

Podejście do tematu, jak zwykle u Ciebie niebanalne,
no i piękna puenta