przed zmrokiem

[Elunia]

bo treść moim skromnym zdaniem jest troszkę chaotyczna.

To tak jak moje myśli, znajdujące się w stanie zamętu.
Dziękuje za odwiedziny

elka - fajnie napisałaś, ale to teraz Twoje myśli. Nie gniewam się, bo niby o co Lubię kwiaty

[elka]

elka - fajnie napisałaś, ale to teraz Twoje myśli

To Twoje, tylko zminimalizowane, tak odczytałam Twój wiersz...

[Elunia]

tak odczytałam Twój wiersz...

No właśnie, tak go odczytałaś, więc Twoje. Może kawusia

[Gloinnen]

jak okiennice
codzienności

Za Alkiem Osińskim - ja bym zastanowiła się nad tym, czy to porównanie coś wnosi w tekst, bo moim zdaniem - niewiele, a niepotrzebnie obciąża frazę.

wszystko to przyzwyczajenie
do ciągłych rozstań i pustych miejsc

Do tego lepiej się nie przyzwyczajać. A jeżeli już, to dobrze jest znaleźć w tych rozstaniach i pustych miejscach jakiś sens. Na przykład niektórzy spędzają większość swojego życia w podróży. Ta mobilność jest dla nich tak samo bezpieczna i swojska, jak dla innych domowe pielesze. A gdyby rozstania i pustki uważać po prostu za nowy etap, po prostu generalne porządki przed nowym, które dopiero ma nadejść? Wtedy zabawa w ciuciubabkę z nadzieją byłaby radosna i dla nadziei, i dla peelki.

Ale to takie moje przemyślenia na boku, właściwie niezwiązane formalnie z tekstem.

Pozdrawiam,


Glo.

[Elunia]

jak okiennice
codzienności


Za Alkiem Osińskim - ja bym zastanowiła się nad tym, czy to porównanie coś wnosi w tekst, bo moim zdaniem - niewiele, a niepotrzebnie obciąża frazę.

Fakt, już Alek pisał. Nie chciałam i nadal nie chcę, pozbyć się okiennic. Są ważne. Może pomyślę nad porównaniem do codzienności, która jest taka szara, zwyczajna i zamykana każdego dnia.
Oczywiście, że pomyślę.
Bardzo dziękuję za Twoje odwiedziny i przemyślenia. Cieszę się, że takowe postają. To miłe.
Pozdrawiam