Ostatni taniec nieświętych (wiersz inspirowany)

[Eärendil]

Nikt nie widział, jak w porywach chwili,
zaślepieni sobą deptaliśmy palce.
Niezgrabna jedność, zawieszona pod sufitem.

Mówiłaś, że nie tańczysz, ja też
nie potrafię smakować figur,
choć to przecież dziecinnie proste.

Poniosło nas daleko poza
sztywne ramy czasoprzestrzeni,
ręce związane w afonii.

Mówiłaś, że nie tańczysz, ja też
nie szukam rozgrzeszenia.

[witka]

Sebastian to jest to.
Inspiracja czyżby

https://www.youtube.com/watch?v=laYJkbM9Fis

[Alek Osiński]

Mówiłaś, że nie tańczysz, ja też
nie szukam rozgrzeszenia.

Boska końcówka!

[Eärendil]

inspiracją był ten wiersz http://piszemy.pl/viewtopic.php?t=14853 nie znalazłem go tutaj, więc wrzucam link, mam nadzieję, że się nikt nie obrazi. Dzięki panowie.

[biegnąca po fali]

Coś słabo szukałeś, Sebastian

Moje zdanie już znasz, inspiracja poległa. I dobrze. Tak trzymaj.

[Eärendil]

ja po prostu jestem ślepy xd poszukałem drugi raz i znalazłem Twój wiersz na trzeciej stronie tego działu "inspiracja poległa" nie wiem co powiedzieć, moje zdanie też już znasz

[Marcin Sztelak]

Bardzo dobry wiersz ze świetną puentą.

Pozdrawiam.

[Eärendil]

dzięki, zmieniłem trzeci wers trzeciej strofy, więc teraz jest

Poniosło nas daleko poza
sztywne ramy czasoprzestrzeni,
ręce związane w afonii.

a było

Poniosło nas daleko poza
sztywne ramy czasoprzestrzeni,
związały ręce w afonii.

czy lepiej, czy gorzej, sami oceńcie

[Henryk VIII]

Bardzo dobry tekst, podobnie jak i ten, który zainspirował. Zakończenie mistrzowskie. W ogóle taniec ma bogatą symbolikę, stąd ten tekst można czytać na kilku poziomach. Także metaforycznie...
H8