zawczasu spisany - cyt.

[Gruszka]

[...] to, co najprostsze jest ważne;
proste, a takie niełatwe [...]

gdybym powiedzieć nie zdążyła
(za mnie nie powie wam nikt tego),
że właśnie się uspokoiłam na amen,

ergo

mówię to dzisiaj - na nadgarstku
palcem wyczuwam niemiarowe.
jeszcze potrafię mówić ‘jutro’

sobie

a muzom. sobiepańcia - na razie mogę,
dziś, jak i wczoraj, że zapomnicie -
gdy padnie akcent na ‘samo życie’.

‘jutro’

więc piszę wam i sobie:
jeszcze jest czas.
bo jeszcze człowiek
w zbiorze drapieżnych nieskończonych,
które mu dają rwący rytm,
zanim się ziści -

op.cit…

[alchemik]

Świetnie operujesz słowami, Elu.
Dwuznacznością cytatu i zachowania ciszy w tytule.
Wiersz o życiu.
Nierównym jak ten puls na nadgarstku i jak te poszarpane strofy.
O sobie, a muzom każesz towarzyszyć.
Bo życie nie kończy się, co najwyżej zmienia, przemienia formy, ciała i dusze.
Dopóki ludzie...
opus citatum
Ja z tych niewiernych, ale może faktycznie cytatem jesteśmy jakiegoś Boskiego słowa, choćby i Wielkiego Wybuchu.

Jerzy

[lczerwosz]

I ja stale się pocieszam słowami, że jeszcze nie całkiem umarłem. Może na wyrost, czyli bez uprawnienia, są gorsi w tym marszu. A do lepszych mi zawsze było daleko. Ale idę, aż ustanę. Wtedy powiem, że niby czegoś zapomniałem. Zejdę. Nie tylko z taśmy.

[elka]

Świetny wiersz. Ja też się pocieszam, że nie całkiem umarłam... a może idę tylko z przyzwyczajenia. Kto to wie. Ot poruszyłaś delikatne struny...

Za wiersz

Pozdrawiam.elka.

[Gruszka]

Jurek, Ty z niewiernych, a ja z tych wyznających wieczne wahania.
Tak czy owak - "trudno nie wierzyć w nic".
Dzięki za Twoje podsumowanie.

Lczerwosz - zabrzmiało mi strasznie pesymistycznie - kontekst z załącznika bardzo mi koresponduje z chomikami w klateczkach. A niechby ta taśma dokądś wiodła!

Elka, jeszcze puls na nadgarstkach, więc wciąż szansa na pełnię życia, albo właśnie pełnia życia. Z przebłyskiem, że tu i teraz, bo kiedyś...

[Hosanna]

Bardzo podoba mi się :

człowiek
w zbiorze drapieżnych nieskończonych

(swoją drogą nie nazywałabym jakich
wymienianie często jest zbędne i zaciemnia siłę przekazu)

działa mi na emocje to "jeszcze"

zarówno w kontekście ewolucyjnym (człowiek nie zawsze było i nie zawsze będzie, dlatego z natury należy do zbioru pt "jeszcze")
jak w kontekście osobistym , bo każdy z nas jest reprezentantem owego "jeszcze"

jego niesytości

skazania na zagładę


Owo "jeszcze" działa na mnie też jako żal w porównywaniu się do tego co maja inni
kto sie dowiedział o śmiertelnej chorobie (swojej lub bliskich) traktuje swoje "jeszcze" jak odebrane ( w porównaniu do innych ) dary

[Gruszka]

(swoją drogą nie nazywałabym jakich
wymienianie często jest zbędne i zaciemnia siłę przekazu)

Pomyślałam nad tym, skłaniam sie do rezygnacji z wersu
/myśli, słów, pragnień niespełnionych/ - rzeczywiscie przegaduje i dopowiada.
Chwile jeszcze przemysle. Choc właściwie wiem, że masz rację, Hosanna.
Dzieki za tę podpowiedx

[Marcin Sztelak]

Bardzo ciekawy, przemyślany wiersz. Doskonały dobór słów. Chociaż jeszcze jest czas, ale nie znamy dnia ani godziny, więc zawsze trzeba żyć pełnią życia.

Pozdrawiam.

[Gruszka]

Marcinie, bardzo dziękuję za opinię i refleksję - podzielam pogląd - cieszmy sie życiem, dopóki je mamy i ludźmi, dopóki są obok nas.

Dodano -- 12 lut 2017, 11:00 --

Hosanna - dziękuję raz jeszcze - wyedytowałam, bo rację miałaś