mowa ciała

[biegnąca po fali]

Jak długo już piszesz?

[elka]

Tak myślisz Ed?

To czekaj, jakby to na logikę... odsłania nogi z naczynkami i śpiewa o tym? Ale jak to może zrobić, jeżeli: słowa wycofały się głębiej
z podkulonymi głoskami
urwanymi w gardle

Dla mnie to za trudne.

[EdwardSkwarcan]

Nie wiem Elu
Sprawdź na piosence heh.
https://www.youtube.com/watch?v=k3Fa4lOQfbA

Podnieca się Elu śpiewaniem, krew mocniej krąży i naczyńka widać heh
A może zabrakło jej tchu, bo w refrenie są trudne, gardłowe, powtarzane sylaby heh
Radosna interpretacja, bo każdy widzi co chce.

[tojatwoja]

Witaj Biegnąca,
odpowiem w wątku powitan, jeżeli cię to ciekawi. Jaki to ma związek z odbiorem wiersza?

[em_]

Witaj,
wybacz to, co zrobię



słowa wycofały się GŁĘBIEJ ( głębiej niepotrzebne, bo samo wycofanie to mówi)
z podkulonyMI głoskaMI
urwanyMI w gardle
(trzy razy mi obok siebie)

odsłania nogi w drobną kratkę (nogi w kratkę? nie jestem pewna, co to ma znaczyć, zwłaszcza, że później otwiera usta...)
jakby otwierała usta do pieśni
chwyciwszy się życia
niczym żyletki


z serdecznością
pozdrawiam

[tojatwoja]

Witaj Em,
Nie proś o wybaczenie, bo ściga Cię jedynie moja wdzięczność. Twoje uwagi są rzeczowe i pomocne. Dziękuję, że zechcialas się tu zatrzymać. Przyjmuje Twoje rady, tylko nie obiecuję, że ten wiersz będę poprawiać. Najwyżej napiszę od nowa, gdy trochę dojrzeje. Pozdrawiam, Anka

[em_]

Miło, że mogłam się przydać

[eka]

słowa wycofały się głębiej
z podkulonymi głoskami
urwanymi w gardle

odsłania nogi w drobną kratkę
jakby otwierała usta do pieśni
chwyciwszy się życia
niczym żyletki

Konsekwencja prowadzenia wątku widoczna od tytułu.
Mowa ciała... i tylko możliwa jest mowa ciała, bo słowa (i tu bdb metafora ucieczki, wycofania się, jak to czynią psy z podkulonymi ogonami) nie mają ruchu, zaciska je gardło.

2. cząstka tłumaczy i pokazuje w metaforycznym porównaniu w jaki sposób podmiot komunikuje się ze światem.
Żyletka i drobna kratka.
Ból psyche, który szuka ucieczki w zastępczym, fizycznym, stąd systematyczne, perfekcyjne nacięcia skóry.
Depresja totalna... i cień nadziei w pieśni poranionej skóry nóg, że jeśli słów brakuje albo wcześniejsze były niezrozumiane, to ona przemówi. Bo jednak o życie jeszcze walczy.

Mocny wiersz, Anka.

[elka]

Aniu, zanim zaczniesz pisać, poczytaj trochę wierszy, bo wypadłaś z obiegu i to się czuje. Nie ma płynności w Twoim wierszu, każdy wers oderwany od siebie i trudno zrozumieć przewodnią myśl.

Jeżeli pisałaś wcześniej, szybko załapiesz, to jak jazda na rowerze, tego się nie zapomina, ale trzeba trenować, bo jak sama zauważyłaś pewnie, może wyjść parodia zamiast dramatu.

Takie jest moje zdanie, z którym absolutnie nie musisz się zgadzać.

Pozdrawiam.elka.

[skaranie boskie]

Mnie znowu nie przekonał, choć podobno to mocny wiersz.
Nie o tym jednak chciałem...
Jesteś tu od niedawna i masz prawo nie wiedzieć.
Mamy tu taki - może trochę dziwny - zwyczaj, że nie nanosimy poprawek (chyba, że kosmetyczne jedynie) na zaistniałym utworze, tylko dopisujemy jego nową, poprawioną wersję pod pierwotną.
Ósme piętro nie jest wybiegiem dla modeli/ek, tylko portalem literackim o ambicjach edukacyjnych. Jakże mamy się edukować, na czym, skoro każdy chiałby swoje ewentualne błędy ukryć przed nami? Proszę Cię zatem, żebyś w przyszłości pamiętała o tym, co tu napisałem.