Prześwietlenie

[Gloinnen]

Światło w dni się wplatało; z lekkością pajęczyn
snułam ścieżki wśród zdarzeń minionych i przyszłych.
Wszystko było możliwe; szkatułka pamięci,
niczym skarby, chowała spokojne godziny.
Wtem spłynęła podskórnie zbudzona namiętność,
aż splątały się szlaki w bezgwiezdnych przełęczach.
utraciłam, co drogie, wyznając zbyt prędko;
teraz każda myśl chłostą rozrywa wspomnienia.
Pozwoliłam byś zdzierał kolejne kotary
i szaleństwo pieszczotą odkrywał bez końca.
Resztę wiersze zdradziły, nie umiesz wybaczyć
prawdy żarem spisanej na ciemnych przezroczach.

Srogą karę otrzyma, kto żąda zbyt wiele,
domagając się słońca, choć lampę ma przecież.


____________________
Glo.