Bez tytułu

[4hc]

Bez tytułu


noce pourywane
minuty snu na minuty kiedy
roznoszę się po meblach
po kubkach nalewam
wypalam i mrugam z nie wiarą
aż strach

cienie, półnuty
na kreskach - na linkach
ta tańczą, wa walczą la
tają czy tajają przede mną

ciężko jest, nieudolnie
siedzę i leżę i chodzę za ścianę
głównie to nie wiem, myślę
więc myślę - sapię
bucha para z następnego kubka

żuję się od policzków
a palce maczane w cukrze
na ponętę je wystawiam
zwieszają się z dłoni
nie w geście, nie w akcie
nie powyłamywane

kolejny łyk, przecieram oczy
jak gałązkę z łyka obdzieram ze snu
z senności której i tak nie ma
nie było, od do kładę się
i zaczynam leżeć, jak długo
jak pusto, jak w kole

pół nuci godziny
siedzi tu w krześle, niezależny
choć nie wiem czy zniknie kiedy ja odejdę
nie dowiem się, jak
kot się przeciągam, mostek sufitu z podłogą
od palców co w cukrze do stóp
zwisają im pięty, już rano już rano
już nie krwaw do cholery jasnej

pół siedzi tam w krześle
i nuci godziny, nawet nie zerknę
wychodzę
na deszcz ten zimny a ciepły po mrozie
wystawiam się, koję choć zagoić to

odpływam tym idę
zanoszę się w śmiech

[Stella]

Fenomenalny tekst, jakkolwiek aż boli, tak sugestywny i gorzki.

[elka]

Aż wstyd mi się przyznać- po komentarzu Stelli- że po przeczytaniu, nie poczułam dreszczy. Wręcz przeciwnie, gdzieś w połowie tekstu, zaczęłam myśleć o czymś innym.

Jednak wcale się tym nie przejmuj, bo ja się nie znam na poezji.

Pozdrawiam.elka.

[Janusz Wolański]

)))))):-) WIRTUOZ

[4hc]

Elka, bardzo często tak mam z txt i wierszami, dzięki za szczerość. Jak sądzisz, temat czy wykonanie nudzi?

Janusz (uśmiech)

Stella, czyli udany, cieszę się

[biegnąca po fali]

W ogóle nie zwracasz uwagi na takie duperele jak:
powtórzenia, nadmiary określeń czy czasowników, zaimki itp.

Zero ograniczeń. Wolność i swoboda. Fajnie.

[Gajka]

Niech żyje wolność - oj chyba bredzisz, nie bierz tyle, albo zmień dilera.
Dobrze radzę

[Mchuszmer]

Rzadko robią na mnie wrażenie takie utwory, tutaj w chaosie odczuwam jakąś spójność, podobny mechanizm paradoksów; jakieś nibysprzeczności, których nie mogę rozpisać, ale kiwam przy nich głową, wierząc, że tak można odczuwać. Bardzo ekspresyjne. Mimo rozchwiania widać panowanie, przerzutnie, gry słowne; ale wolność spora, spływ.
Trudno opisać charakter tego spleenu; w bezsenności niepokój, zacieranie się granic własnego ja, brak ukierunkowania, umiejscowienia potrzeby, podglądanie się z zewnątrz, jakby nie czując czegoś i jednocześnie czując. Może "koję choć zagoić to" jakoś wciąż uwiera.
Znikoma ciągłość, ale taki charakter tekstu i peela, za to styl wydaje się spójny. Ciekawe i charakterystyczne.
Pozdrawiam :-)

[demona]

Skrajny przypadek insomnii. Generalnie doskonale oddany stan miotania się z niespokojnymi myślami, samym sobą. Serdeczności.

[4hc]

W ogóle nie zwracasz uwagi na takie duperele jak

skąd wniosek?

Niech żyje wolność - oj chyba bredzisz, nie bierz tyle, albo zmień dilera.

do mnie?

mchusz, mchusz.

dziękuję za wypowiedź.

Skrajny przypadek insomnii.

czy na pewno? ciekawe