teodycea

[tojatwoja]

bywało, że grabarze częstowali mnie wódką
jak swoją. równo dzieliliśmy deszcze, mrozy
i nieme powątpiewanie, czy śmierć zdechła
wtedy na golgocie. a dzisiaj

przystanęłam na gruzach innej świątyni
w roli gapia. kwiaciarka szepnęła,
że tłuczone szkło przynosi pecha. zawsze
może być gorzej, nawet tym na cmentarzu.

gdzie szukać zgody
wykutej wówczas na przedwiośniu?
bezskutecznie przeczesywałam wybujałe trawy wokół.
nie znalazłam niczego na usprawiedliwienie.

+Frankowi 10.03.2017.

............................................
stara wersja:

bywało, że grabarze częstowali mnie wódką
jak swoją. równo dzieliliśmy deszcze i mrozy
i nieme powątpiewanie, czy śmierć zdechła
wtedy na golgocie. a dzisiaj

przystanęłam na gruzach innej świątyni
w roli gapia. kwiaciarka szepnęła,
że tłuczone szkło przynosi pecha. zawsze
może być gorzej, nawet tym. na cmentarzu

szukałam zgody
wykutej wówczas na przedwiośniu. bezskutecznie
przeczesywałam wybujałe trawy wokół. nie znalazłam
niczego na usprawiedliwienie.

+Frankowi 10.03.2017.

[em_]

Niezłe

[witka]

Piękny wiersz.Będę wracał.

[tojatwoja]

Em zwięźle i konkretnie, jak zawsze. Dzięki za wizytę.
Witka dzięki również za zainteresowanie.
Dobrego dnia, Anka

[eka]

Tytuł mnie kieruje w stronę dzieła Leibniza, w którym dowodził, że żyjemy w najlepszym z możliwych do zaistnienia światów.
Nie wiem, czy to dobry trop, ale coś mi mówi, że tak. Jest nawiązanie do religii (Golgota, świątynia), jest zrozumienie, ba, zżycie się z faktem śmierci (towarzystwo grabarzy) - nawet nie do końca odwracalnej (zdechła śmierć), a potem, przy innym grobie - brak zrozumienia kolei rzeczy. Bunt, nie ma usprawiedliwienia dla nieodwracalności. Więc to nie jest najlepszy ze światów.

Bardzo interesujący wiersz.


----------------
W kwestii technicznej:

zawsze
może być gorzej, nawet tym. na cmentarzu

szukałam zgody

Nawet tym - to znaczy komu? Umarłym? Tym na cmentarzu? Wiem, że tworzy się dobra przerzutnia do: szukałam zgody, ale fraza zawsze może być gorzej, nawet tym poprzez postawienie kropki tworzy dociekania. może ją wyeliminować i dodać w kolejnym wersie: wśród nich... albo gdzie szukałam zgody.

[Mchuszmer]

Tojatwojka:-), wiersz przyciąga klimatem i refleksyjnością, jestem na duże tak. Wątpliwości mam tylko przy drobiazgach; mnie też wybiło zakończenie zdania "tym", trochę dezorientujące i jakby nienaturalne (popieram pomysł z gdzie). Wydaje mi się, że i przerzutnie czasem zaszkodzą, jeśli się staną zbyt ważne same w sobie i w tym tekście odczuwam lekki przesyt, dający się usłyszeć sztuczny odgłos kółek zębatych. Trochę też zazgrzytało mi bliskie powtórzenie "i" w drugim zdaniu (zastąpiłbym pierwszy spójnik przecinkiem).
Osobista Teodycea, próba odpowiedzi, znalezienia sensu w stracie i "usprawiedliwienia" - przy tym w puencie mogę widzieć zarówno brak usprawiedliwienia dla losu czy istoty wyższej, jak i samej peelki i jej wątpliwości - mimo bujnych traw, świadomości piękna świata czy meandrów tłumaczeń, które nie przysłoniły pustki.

[Łucja]

To trudny wiersz. Ale jutro do niego wrócę i postaram się do niego odnieść tak jak umiem.

[tojatwoja]

Eko , Mchuszu ,
Dziękuję bardzo za uwagi. Jutro naniosę poprawki i odpisze szerzej. Teraz korzystam z telefonu i się męczę niemiłosiernie.
Łucjo , również dzięki za odwiedziny, zapraszam kiedy czas pozwoli do podzielenia się odbiorem.
Dobrej nocy.

Dodano -- 15 mar 2017, 16:10 --

Kochani, Wasze interpretacje są świetne. Leibniza wprawdzie nie czytałam, ale pasuje. To prywatna, czy osobista teodycea. Nie pierwsza. Stąd pytanie o zgodę już osiągniętą. Szymku ucieszyła mnie "świadomość piękna świata", nie wiedziałam, że da się to odnaleźć w wierszu (i we mnie ).

Z porad skorzystałam jak umiałam i czułam. Poprawiona wersja pod starą. Dziękuję za pomoc.

[anastazja]

Lepsi się już wypowiedzieli. Wiersz skłania do refleksji. Podoba mi się.
Pozdrawiam.

[jaguar]

Dwie wersje i chociaz zmiany minimalne, to zrobily roznicę. Na lepsze. Dobry wiersz. Pozdrawiam