Pod ścianą

[tabakiera]

Dzięki, Stella.

[Mchuszmer]

Ironicznie i ciekawie rytmicznie, przykład, jak rymować i nie uczynić treści infantylną. Świetny układ wersów zwłaszcza 9-11.
rozsypały się klawo jak wyrzut wobec ucieszonych z tego faktu; i całość zdaje się mówić, że wszystko ma dwie strony.
Ciekawe, czy wydanie bardziej odnosi się do chleba, czy Żyda; to ostatnie (pomijając aluzję do wydawania okupantom) jakby o jawnej tożsamości; wcześniej zaś spływanie krwi jak wykupienie się, może zdejmują z niego piętno rasy dla korzyści lub ze wstydu.
Wypracowany styl i wieloznaczność, nie odwraca od niego uwagi nawet Witka mówiący ludzkim głosem ( :-O ).

[tabakiera]

"Ciekawe, czy wydanie bardziej odnosi się do chleba, czy Żyda" - do obu, w zależności jak kto wyczyta.
Lubię dawać kilka możliwości odbioru.

Dzięki, Szmerze w Mchu.

[witka]

Mchuszmer a ty qteczka w dalszym ciągu kierownik schroniska dla poetów.

[Mchuszmer]

Coo??? (czyt. już po Wigilii? :-P). Nie chciałem urazić, pozytywnie się dziwię, że piszesz koment prozą:-). Dobra, nie śmiecę

[witka]

Akurat ja wiem, co napisałem.
Szacun Simon.

[tabakiera]

Szacun, szacun - przede wszystkim za umiejętność wyławiania kolejnych sensów w tekście.
Akceptacja rytmu przez wprawne ucho Szymka uskrzydla.

[witka]

Ma dobrą rekę do wierszy i ucho, bo mnie to słoń nadepnął.
Ucho igielne.
A drugie od śledzia.

[biegnąca po fali]

To jest bardzo dobre, Doroto. Nie rozumiem skąd u Ciebie takie obawy.
Kamienie, pomidory?
Co najwyżej oklaski.

[tabakiera]

Za temat, Biegnąca.
I jego ujęcie.

Dzięki.