żadnej pewności

[Abi]

• • • żadnej pewności

• tak wiele przecież wiemy a jednak zbyt mało
  ile drogi przed nami krok czy wieczność całą
  drogowskazy te same lecz starte litery
  i ciągle na wyczucie przez codzienność brniemy
  
  depcząc drugim po piętach gdy głód awantury
  który łatwo nasycić jak na kogoś z góry
  lub ze szczerym uśmiechem nie biorąc nic za to
  temu co właśnie mija zechcemy dać lato
  
  wszystko na swoim miejscu las pod szczytem górskim
  tylko człowiek się gubi w zakamarkach pustki
  powołany do życia jak ptak do latania
  musi schodek po schodku zamiary poganiać

[Ewa Włodek]

mądra refleksja w ładnej formie. Miło było poczytać, Abi...


Pozdrowieńka dołączam...
Ewa

[Leon Gutner]

wszystko na swoim miejscu las pod szczytem górskim
tylko człowiek się gubi w zakamarkach pustki
powołany do życia jak ptak do latania
musi schodek po schodku zamiary poganiać

Po Abiemu - urocze - a cytowane w szczególności .

Z uszanowaniem L.G.

[skaranie boskie]

Małpa uwielbia trzynastozgłoskowca.
Stąd pewność, że przeczytałaby, choćby dla formy.
No i warto było. Jak to u Abi bywa - klimat dorównuje formie i treści.
Można też w dowolnej innej konfiguracji.


Pozdrawiam

[Abi]

Ewo, Leon, Roberto,
niezmiernie miło było Was gościć...

dziękuję

zióbki
:-) A.

[Nicol]

Ostatnia najlepsza refleksyjnie się zrobiło

[Abi]

Ostatnia najlepsza refleksyjnie się zrobiło

dziękuję Nicol,
że coś,
że refleksja dotknęła,
gdy żadnej pewności...

A.