Sfilcowanie

[Marcin Sztelak]

Bezdomni namiętnie czytają
podręczniki o asertywności.
Chociaż dobrze wiedzą, że zostawią
po sobie tylko plamy na ławkach.

Niezmywalne do pierwszych przymrozków.
Ale nic to – pełnia lata, aż trzeszczy
w kościach. Nieznanych z imiennia
przodków.

Którym zawdzięczamy cały wachlarz
błędów i skrzywień w łańcuchu molekuł.
Nie do naprawienia, lecz za zakrętem
ma być lepiej.

Naprostują nam drogi i pójdziemy
z jasnym wzrokiem utkwionym
w zakończenie.
Szkoda tylko, że bez happy endu.

[jaguar]

"chociaż dobrze wiedzą, że zostawią po sobie tylko plamy.." - myślę, że nikt nie myśli o tym jak dany moment, w czasie, nabierze znaczenia (lub nie) w przyszłości. Podoba mi się Twój wiersz

[tetu]

Bezdomnie namiętnie czytają

Przymiotnikowo - czasownikowy ten pierwszy wers Marcin, a to sprawia że robi się zbędny natłok. Po "bezdomnie" przecinek.
W drugiej strofie bardzo fajna fraza z pełnią lata, ale

Ale nic to – pełnia lata, aż trzeszczy
w kościach.

moim zdaniem, albo zmienić szyk tego co przed myślnikiem np "ale to nic" albo myślnik przed "to" bo w tej postaci coś mi tutaj nie gra.
Poza tym bardzo ciekawy wiersz. Łańcuch molekuł odczytuje jako nasze pokręcone DNA, pozdrawiam

[Marcin Sztelak]

Miało być bezdomni. A nic to za Sienkiewiczem, czyli M. Wołodyjowskim.

[tetu]

Jednak bezdomni, tak myślałam, teraz jest spoko

[W.M.Gordon]

Początek intrygująco - frapujący, ale...
Ale potem "łamiesz" frazę( czy jak to sie tam nazywa), a nastepnie przechodzisz do rodzinnych koligacji. Co mają z tym bezdomni.
No i pointa zbyt pachnie filmem z Hollywood
.....

Wyrzuć dwie ostatnie i rozwiń dwie pierwsze.