Ars poetica (kiełbasa)

[Marcin Sztelak]

Poezją się nie nażresz,
szczególnie kiedy w lodówce
gaśnie światło.

Po omacku ciężko trafić do ust.
Zresztą do wargi przyszyty
niedopalony papieros, chociaż tytoń
dawno już zakwitł.

Trzeba doczekać poranka, z martwym
długopisem w dłoni.
Później wyjść i zadzwonić
do własnych drzwi.

Niestety, nikogo nie ma w domu,
więc pora zmielić wiersze i upiec
czerstwy chleb.

Poezją się nie nażresz,
ale przynajmniej nakarmisz łabędzie.

[alchemik]

Heh, dobry żart, Marcinie.
Jak ja rozumiem ten twój tekst.
Ten Twój wiersz.
Niesamowicie rozumiem, to co piszesz.
Przepraszam, że nie interpretuję, albo się nie odzywam.
Mam wrażenie, czasami, że musiałbym pisać o moim rozumieniu mojego pisania.

No żesz, papieros przyklejony do ust, a w lodówce mam nierozpakowana śląską i kawałek napoczętej szynki.
To mnie jakoś utrzyma, choćby i na jednej nodze.
A piszę piórem.

[witka]

Przeczytał się.

[Nula.Mychaan]

Marcinie bardzo mi się podoba

[tabakiera]

Bardzo dobry wiersz, ze sporym dystansem, poczuciem humoru i jednocześnie zaangażowaniem.
Daje wiele możliwości interpretacji.
Krótko mówiąc - dzięki poezji można wejść w najbardziej ukryte zakamarki duszy.
Nie czyta ani nie pisze się jej łapczywie.

Pozdrawiam.

[tetu]

Świetny wiersz.
Mam wrażenie, że pod lir nawet jest trochę wściekły, na to, że nie może się nażreć. Z martwym długopisem w dłoni wychodzi, to znów wraca do siebie, ile w nim heroizmu. W efekcie i tak porządnie spożytkowane. Bardzo mi się podoba ironia.