zaklinanie Łaski

[witka]

z każdej taplaniny wyciągała przeładowany
wóz z dyszlem zadartym niczym nos
najmłodzego bez sprzężaju
uparta na kolanach jak det z pługiem

biała gwiazdka na czole o pianę z chrap
pierwsza w porządku przed siódmą wigilią
kiedy życie jak ciągutka w piąstkach
wisiało na karmelkowej grzywie

po upadku rozstapiła się nade mną
zarżała pytaniem w dłoń
a od września w szkole zaczęli ogławiać
ona teraz chodzi w białych wierszach

jakbym się wywiązał z obietnicy buraka

[eka]

ona teraz chodzi w białych wierszach

No, chodzi w wierszach, już o tej wiernej, zapracowanej Klaczy u Ciebie czytałam.
Kojarzy się z Łyskiem z pokładu Idy.
Dotrzymałeś obietnicy.
------------