Bez daty

[Grafoman]

Znów parę wiosen wetkniętych w obrus.
Nitka kołatała się w twoim sercu,
gdy koty chodziły po drzewach jak dusze.
Zbierało się moce z jabłek i ostrzyło wnyki
przed wejściem w promienną sypialnię.

Złap śmiechy w przezroczyste cążki.
Prawda, że zabawny był upadek z wiatru,
że komiczna była mgła naszych ramion,
gdy przeszliśmy sami siebie na wylot do Głównej.

Ciężkie spojrzenia jak wachlarze paproci.
Czujesz, że nie udał nam się spacer,
ten arbitralny odcinek czasu,
który kiedyś wszystko nam streści,
jak anioł ciekawy podbrzusza mostu
i zielonych węzłów pierwszej ucieczki.

[eka]

Jeżeli ktoś nazwie Cię Grafomanem po przeczytaniu tego wiersza, to zasłuży na miano obrzydliwego kłamcy, zazdroszczącego Ci obrazowości, delikatności i subtelnej mgiełki humoru w okolicznościach, z którymi wielu nie potrafiłoby się uporać.
Gratulacje za ten wiersz.
---------------------------------------------------------------------------
Coraz więcej dobrych wierszy na portalu, cieszmy się.

[jaguar]

Podobają mi się Twoje wiersze, zaciekawiłeś mnie swoim pisaniem, ale ten wiersz jest zły. Powiem Ci dlaczego. Przemetaforyzowałeś, przepatetyzowałeś, wiersz jest zbitkiem jakichś myśli związanej z mglistą historią/obrazkiem i, jak to mówią, nie płynie. Najlepsza z tego wszystkiego jest strofa pierwsza, później jest bełkot, a nawet przyszło mi na myśl, że wiersz jest stworzony przez generator. "Złap śmiechy w przeźroczyste cążki"??? "Upadek z wiatru", "mgła naszych ramion", "wachlarze paproci" "anioł ciekawy podbrzusza mostu" itp. przedobrzone. Sam zobacz, że to jest fatalne, a przecież pisać potrafisz. Wolałabym, żebyś trzymał się tego, co wcześniej. Ale to tylko moja opinia, a Ty zrobisz z nią co zechcesz. Pozdrawiam Cię serdecznie

[eka]

Czujesz, że nie udał nam się spacer,
ten arbitralny odcinek czasu,
który kiedyś wszystko nam streści,
jak anioł ciekawy podbrzusza mostu
i zielonych węzłów pierwszej ucieczki.

Jedno z piękniejszych metaforycznych podsumowań życia jakie czytałam, i co tak naprawdę się w czasie liczy. Wróć, będzie nam policzone.
Trafiasz w moją ulubioną nutę mistrza prozy poetyckiej - Rene Chara.
Metaforyka, która zdziera maski, wchodzi subtelnie i celnie w rzeczywistość, odkrywa ją profanowi.
Brawo!

[witka]

14 sie 2017, 22:38
Czujesz, że nie udał nam się spacer,
ten arbitralny odcinek czasu,
który kiedyś wszystko nam streści,
jak anioł ciekawy podbrzusza mostu
i zielonych węzłów pierwszej ucieczki.


Po tym to zapewne przez czas jakiś nic lepszego nie przeczytam.
Oby nie na pewno.
Kłaniam się nisko.

[Marcin Sztelak]

Piękny, subtelny, ujmujący liryk. Poezja i tyle.

Pozdrawiam.

[Nula.Mychaan]

Pierwsze wrażenie, to natłok metafor, pięknych, ale natłok, ale po powtórnym czytaniu poczułam go w pełni.
To po prostu poezja i to ta przez duże P.
Piękny

[Grafoman]

Co to się tu porobiło? Policja!!!

[alchemik]

Dobre, Grafomanie.
Natłok metafor?
Może i tak, ale dobrych metafor.
Dziękuję za możliwość przeczytania.
Jurek

[Grafoman]

Dopiero teraz przeczytałem (przydałyby się lepsze powiadomienia o nowych komentarzach ).

Dziękuję, Jurku, za refleksję.