w cieniu

[elka]

od kiedy rozebrałam siebie ze słów
nawet mój cień ukrył się w mroku
zawstydzony nagością

wychodzi tylko nocą
sprawdzić czy akt się dopełnił
po odchudzeniu

jednak na płótnie
nadal martwa natura

[Lucile]

Dobry wiersz Elu,
ale kiedy przeczytałam go, przeskakując frazy, o tak:

kiedy rozebrałam siebie ze słów
mój cień ukrył się w mroku
wychodzi tylko nocą
sprawdzić czy akt się dopełnił

nadal
martwa natura


zrobił na mnie piorunujące wyrażenie, a przecież nie zmieniłam ani jednego słowa.
To żadna sugestia - tylko coraz większa moja skłonność do "oszczędzania" słów - a wiersz, w przedstawionej przez Ciebie formie, bardzo mi się podoba.

Czy już Ci mówiłam, że cieszę się z Twojego powrotu?

Pozdrawiam
Lucile

[elka]

Witaj Lucile. Cieszę się, że Ty się cieszysz...

Początkowo i ja go okroiłam, ale był taki ''zimny''... a może tylko nauka mówienia jest trudna.

Bardzo Ci dziękuję za odwiedziny i serdecznie pozdrawiam.

[Marcin Sztelak]

Tylko czy da się tak naprawdę rozebrać ze słów, skoro czasami odnoszę wrażenie, że tylko z nich się składam.
Bardzo dobry wiersz.

Pozdrawiam.

[elka]

Marcinie, gdy czytam Twoje wiersze mam wrażenie, że przede wszystkim składasz się z duszy, a słowa tylko pomagają Ci ją ukazać...

Dziękuję za komentarz.

Pozdrawiam.elka.

[Gruszka]

Elka, bardzo dobry wiersz.
Wciąż ubieramy się w słowa, a obnaża nas milczenie i to co w nim.

[elka]

Pięknie to ujęłaś Gruszeczko... dzięki wielkie za odwiedziny.

[iTuiTam]

Ciekawe metafory. Kiedy rozbieramy się ze słów, milczenie powinno mieć kształt naszego cienia.

serdecznie
iTuiTam

[Nula.Mychaan]

Bardzo mi się podoba.

[elka]

Elu, Nula dziękuję, że przyszłyście zobaczyć mój striptiz i że coś się w nim Wam spodobało...

Pozdrawiam serdecznie.elka.