Początek

[żebro]

Nie ma świtów

w krainie ostatniego oddechu. Ona umarła
za pierwszym razem na twoich kolanach. Teraz topi lalki
i odlewa z nich krzyż, dla ciebie
na drogę. Będzie cały z plastiku.

[Marcin Sztelak]

Sugestywny, mroczny obraz, doskonale nakreślony przy użyciu niewielu śłów.

Pozdrawiam.

[eka]

Mroczny to obraz plastikowego początku, a w zasadzie prawdziwego końca relacji, po czymś co zahaczało o brak oddechu.
Sugestywnie, obrazowo w tych kilku wersach dwóch połączonych metafor.
Nie zawodzisz w sztuce pisania.

[Nula.Mychaan]

Świetny ten wiersz,
Najpierw go tylko poczułam, ale po kilkakrotnym czytaniu zbudowałam sobie całość.