Kombinatoryka

[Marcin Sztelak]

Taka cholerna cisza na łączach
aż szyby drżą w wybitych oknach.
I hula wiatr w nigdy niedoczytanych
książkach.

Ze szczególnym uwzględnieniem pozorów,
bo przecież niepoczytalność
oraz inne powołania.

Jednak nic nie dał ciąg modlitw,
błogosławieństwa nie trafiły
w sedno.

Dlatego zbieram przeciągi w dziurawym
wiadrze, ewentulnie tylko półpełnym.
Przecież jako urodzony pesymista
wierzę:

wrócisz, na nieszczęście.
Obopólne.

[eka]

Otwarcie - przestrzeń ciszy - z wiatrem hulającym w niedoczytanych (masz tam literówkę) książkach bardzo sugestywne.
Pesymizm - kombinatoryka i tak na nic, obojgu zawsze wiatr w twarz.
Zbieranie przeciągów w dziurawym wiadrze uruchamia wyobraźnię, super metafora.

[Alek Osiński]

Zbieranie przeciągów do dziurawego wiadra jest super.
Ani tu zdać się na wiatr, ani wiać gdzie pieprz rośnie:)

[witka]

Pomyśleć, że jak na wieś rzucili wiadra- to tylko co dziesiąte ciekło.
To była spoźniona kontrola jakości, bo plan trzeba było wykonać.
W ten sposób kupiłem pierwszy w życiu z nazwy kolorowy telewizor Rubin, rzucili do GS- u bez gwarancji i mój działał.
Obsztorcowałem ojca poczciwinę, że mi go kupił w te słowa;

Jakby rzucili jakieś okazyjne garkotłuki pewnie byś mnie wyposarzył w żonę

A w leciech posunięty jak na ówczesne standarty jeszcze nie byłem.

Im mniej posiadamy tym mniej potrzebujemy do zadowolenia.

A frazy o niedoczytanych książkach i nietrafnych błogosławieństwach świetne.

[Nula.Mychaan]

zbieram przeciągi w dziurawym
wiadrze,

ależ piękna metafora