Kiedyś, Nie Tak Całkiem Dawno

[jaguar]

przyszedł do mnie człowiek.
chciał wszystko, wyjaśniłam mu
sekret posiadania.
nie wierzył, że rzeczy doskonalsze
od wyobrażeń są lżejsze od gąbki
zanim nasiąknie słonym deszczem.
choć to tylko atrapy ciepła. jak każda doskonałość
w domach, gdzie echo odbija się od lśniących
ścian i karoserii lśniących aut, marzę
o ludziach, którzy patrzą w oczy.
nie uwierzył, odszedł.
dzisiaj, gdy pootwieram w domu okna,
słyszę jego wycie wśród nienasyconych,
którzy mylą sens z głodem.
a my? w łóżku jest nam dobrze
i nie brak mi niczego.

[eka]

Wiersz dwukrotnie został opublikowany, dubel usunęłam.
------------------
Głód w dwóch znaczeniach, potrzebach. Jak nie ustawić się w roli wiecznie nienasyconego.
Głód (łóżko) da się zaspokoić, poszukiwanie wszystkiego (sens - i tu można wpisać idealizm) jest skazane na cierpienie.
Interesująco w tym wierszu. Życiowa filozofia (lepszy pewny wróbel w garści niż... cała wiedza na dachu:) taranuje filozofię chyba egzystencjalizmu.

[jaguar]

Witaj, eko. Próbowałam poprawić wiersz po opublikowaniu i namieszałam podwójnie. Później chciałam skasować i się nie dało.
Dziękuję za podzielenie się swoim "widzeniem" wiersza. Bardzo interesujące. Życzę Ci miłego dnia.

[Marcin Sztelak]

Może i tak, poprzestanie na małym, ale chyba to jednak nienasycenie wznosi człowieka na wyżyny, z drugiej strony powoduje też upadek
i upodlenie. Więc jak zwykld na dwoje babka wróżyła.
A wiersz ciekawy, bo przecież z drugiej strony to też protest przeciwko współczesnym pożądanią rzeczy.

Pozdrawiam.

[jaguar]

Jak ładnie napisałeś na temat nienasycenia i wyżyn. Prawda, nienasycenie to motor, który nas wznosi na wyżyny, ale często, a nawet częściej, po to, by zobaczyć, że tam tak samo jesteśmy samotni i nienasyceni jak i na dole. Życie. Dziękuję serdecznie, że zobaczyłeś w wierszu ważną rzecz. Dobrego wieczoru/nocy

[em_]

przyszedł do mnie człowiek.
chciał wszystko, wyjaśniłam mu
sekret posiadania.

— to sobie zabieram

Przeszkadza na końcu zmiana osób
nam / mi

[Nula.Mychaan]

Bardzo dobry wiersz

gdy pootwieram w domu okna,
słyszę jego wycie wśród nienasyconych,

rewelacyjna metafora

[anastazja]

Nienasycenie wśród ludzi, już jest, nie tylko ogromne, ale nawet agresywne. Ten wiersz, zauroczył mnie właśnie dlatego. Mądry, ale niemoralizujący - dla mnie, bardzo.
Pozdrawiam.

[jaguar]

Witaj, em_, przyjemnie mi dać Ci ten kawałek, zabieraj
Ta liczba mng na koncu opisuję już inną bajkę, dlatego piszę: w łóżku jest nam dobrze. Gdybym napisała, ze "w łóżku jest mi dobrze" - czytelnik wyciągnąłby wniosek, ze w tym łóżku jestem sama. Liczę się z tym, że podałaś mi wers, który możne jest nieczytelny i chciałam to poprawić, ale nie wiem jak. Dziękuję za komentarz

Nula.Myhaan - stokrotne dzięki za komentarz. Cieszę się bardzo, że co nieco przypadło Ci do gustu.

Anastazja, bardzo dziękuję, że przyszłaś poczytać, a to, że wiersz Ci się podoba to dla mnie duży bonus. Fajnie, że tak odbierasz.

Wszystkim komentującym i czytającym dziękuję i dobrej nocy

[biegnąca po fali]

Bardzo dobry, Basiu:)