Wędrówki ludów

[Marcin Sztelak]

Coraz głośniej tupoczą po starych
ścieżkach – pierwsza przecierka
– zarosły w erze neonowego światła.

Samozadowolenie wypełnia konta,
aż do przelania poza granice
szczęśliwości posiadania.
Moralnej wyższości.

Nie budujemy arki, w zanadrzu
potwory. Spod łóżka.
Świątynie znów pełne – hosanna
oraz medialne zrzuty manny.

Błogosławiona inwigilacja, kordon
sanitarny, eucharystia skazanych
na powtarzanie, w nowym, ładnym
opakowaniu. W końcu historii
nie piszą umarli.

W tradycyjnym duchu miłości bliżniego
nazbierajmy chrustu. Z imieniem na ustach,
jedynym słusznym.

[jaguar]

Bardzo dobra przerzutnia w pierwszej strofie, ale dwie dopełniaczówki obok siebie to za dużo. Nie za wyraźny przekaz wg mnie. Sprecyzowałabym go troszkę. Miłego dnia

[Marcin Sztelak]

Dopełniaczówki? Ani stare ścieżki ani tym bardzie neonowe światła to nie są metafory, więc nie ma mowy o dopełniaczowych
Stare i neonowe to określenia jak już.

Pozdrawiam.

[tabakiera]

Historii dwa "i" powinny być.
Najgorszy jest fanatyzm i naginanie idei do własnych idei... konformizmu.

[Nula.Mychaan]

Marcin bardzo czytelny obraz współczesnej rzeczywistości.
Tytuł jest efektem końcowym i doskonale pasuje.
Czasem żałuję, że mnie to ładne opakowanie nie zwodzi, byłoby o wiele łatwiej
Chociaż z drugiej strony nie chciałabym być ślepa.

[Gruszka]

Gorzko o czasach, w których przyszło być.
Świetna kontestacja.