Próba

Wiadomość

Grafoman · #1 Post autor: **Grafoman** » 28 wrz 2017, 0:53

Próba

Zdarzenie to nagłe, nawet
most się nie zachwiał. Wieść
o zimie, która paznokcie
mocniej dociśnie do szyi.

Jeszcze wybrane kręgosłupy
są na tle wieży z zegarem,
pocztówka ciągle jasna,
na szybach chłód atramentu.

Po drodze mijam kopiec
w szronie już, pod światłem,
i przechodzę obok niego
jak każdy – dwa razy.

tabakiera · #2 Post autor: **tabakiera** » 28 wrz 2017, 22:50

Bardzo dobry wiersz, z ciekawą metaforyką, światłem i temperaturą.
Mijanie kopca dwa razy - narodziny i śmierć?
Dlaczego powtarzasz tytuł?

Grafoman · #3 Post autor: **Grafoman** » 28 wrz 2017, 23:47

Wyjdę na całkowitego grafomana, jak to powiem – ładnie wygląda taki tytuł. Jakbym widział w książce, ha, ha, o czym grafomani mogą jedynie śnić

Tabakiera, dziękuję za opinię

Marcin Sztelak · #4 Post autor: **Marcin Sztelak** » 29 wrz 2017, 0:29

Ciekawy, mocny w liryce wiersz. Piękna zima.

Pozdrawiam.

Nula.Mychaan · #5 Post autor: **Nula.Mychaan** » 29 wrz 2017, 18:00

Graf bardzo dobry

Grafoman · #6 Post autor: **Grafoman** » 30 wrz 2017, 0:00

tabakiera pisze: ↑
28 wrz 2017, 22:50
Mijanie kopca dwa razy - narodziny i śmierć?

Tabakiera, śmierć, ale niedosłowna. Myślę, że każdy z nas przechodzi w życiu jeszcze jakąś (osobistą) śmierć - i nie mówię o fizycznej śmierci kogoś bliskiego. Wtedy "mijamy oszroniony kopiec" drugi raz.

Marcin, piękna zima. Dzięki za opinię.

Nula, dziękuję za opinię. (Twój pomarańczowy kolor nicku wprawia w dobry humor.)