dziewczynki także by chciały mieć tyle kwiatów

[witka]

kiedy przestała odczuwać głód
zamarzała
chyba już całkiem odcięta od odwróconych zdań
a one z wyczuciem przewracały strony

[gal.a]

Pierwsze skojarzenie to z Dziewczynką z zapałkami. A w zasadzie z opowiadaniem o niej.
Opowiadaniem czytanym pewnie w ciepełku pod kocykiem przez dziewczynki.
Dziewczynki rozumieją powagę sytuacji, ale gdyby zdarzyła im się taka tragiczna śmierć,
to pewnie już wiedzą w jakich sukienkach chcą być pochowane.

Przepraszam witka, jeżeli, to zupełnie nie ten tor, ale cały dzień siedzę tyłem do okna i zimno mi w stopy

[witka]

Spoko.
Dziewczynki raczej nie mają braku łaknienia.
Ale umierać można róznie, nawet tak samo.
Dziękuję za ślad.
Zmieniłem w tytule dziewczynki na praprawnuczki,chociaż jest jeszcze jeden przedrostek.

[eka]

kiedy przestała odczuwać głód zamarzała
chyba już całkiem odcięta od odwróconych zdań
a one z wyczuciem przewracały strony

Witka, piękny okruch liryczny. Takie odsłony Twojej liryki lubię najbardziej.
Zamarzała to najważniejszy punkt w charakterystyce bohaterki wiersza, uczyniłabym je oddzielnym wersem.

kiedy przestała odczuwać głód
zamarzała
chyba już całkiem odcięta od odwróconych zdań
a one z wyczuciem przewracały strony

-------------
Kobieta z przeszłością, napiętnowana brakiem głodu - życia?
I chyba odcięta od tego, o czym pisze.
Dobrze pisze, bo nadaje im, zdaniom, bezwarunkową samodzielność.
Bardzo na tak dla tej syntezy.
Tytuł?
Zdania jak kwiaty? Sława pisarska jak kwiaty?
Ale może chodzić o zwykłe życie na progu zimy. Udane życie, którego jej potomkinie będą zazdrościć.

[witka]

Tydzień temu pochowano babcię mojej żony, podobno z kniaziów ukraińskich.
Kiedyś Agatka znająca na pamięć większość bajek jakie były w domu od ciągłego czytania prze Krysię, czytała jej Na straganie z odwróconymi literami. a ona była zdumiona, że czteroletnie dziecko tak dobrze to robi, przecież odwracała kartki tam gdzie trzeba.
Obie z kuzynką Patrycją na pogrzebie dziadka zamarzyły sobie co najmniej taką samą ilość kwiatów.

[Nula.Mychaan]

Witka kupiłeś mnie tą liryką

[witka]

Nulcia to już któryś z kolei raz, chyba przepłacam, bo jakoś kuriera z nabytkiem nie widać.

[eka]

Dziękuję Witka za podanie genezy (inspirację) wiersza.
Nie biczuję się za swój odczyt, bo kwiaty w różnych okolicznościach się dostaje, a z dziecięcego nauczenia się wierszyków i stron na pamięć zrobiłeś metaforyczny majstersztyk:)

[Nula.Mychaan]

Oj Witka ubawiłeś mnie tym kurierem

[WHITE RAVEN]

było nieomylne dziecię ?
trochutko zliszałe
ja spadam ...