Moja poetycka rozmowa z alchemikiem - samouczek

[alchemik]

Niech się Grzegorz wypowie.

Nareszcie spotkałem się z wrażliwym, a jednocześnie niekonwencjonalnym poetą.
Obcowanie z jego tekstami pozwoli mi podwyższyć wartość własnych.
Nie chodzi mi o konkurs wrażliwości i umiejętności zamykania emocji w dłoniach.
Jednak obserwacja poetyckiego dialogu przez innych może być ucząca.
Ja sam zawsze stawiałem na naukę.
Może i dlatego obwołano mnie plagiatorem, bo zapamiętuję, niemal nieświadomie, prawdziwie dobre frazy.
Jak ktoś chce, to zawsze kij znajdzie.

Wrzuć, Grzegorzu swoją odpowiedź wierszem tutaj.

Ja także odpowiem.

Jerzy Edmund

[4hc]

jestem na skraju

wstając usłyszałem ten dźwięk
ten sam jak tuż przed tym
kiedy ołówek się łamie kiedy łamiesz go w palcach
zwielokrotniony każdym pojedyńczym włóknem
bo każde z osobna i razem

najciszej pęka rdzeń
trzaska niezależnie w kilku miejscach
zmuszając tym samym do wyrzucenia
serca na śmietnik
reszta przyda się na wykałaczki

[4hc]

tu nigdy wcześniej nie miałem konta, od 2010 do rok temu na dobrą sprawę nie istniałem gdziekolwiek w sieci, na świecie równie sladowo

[alchemik]

tu nigdy wcześniej nie miałem konta, od 2010 do rok temu na dobrą sprawę nie istniałem gdziekolwiek w sieci, na świecie równie sladowo

Bardzo szkoda, bo masz wiele do powiedzenia, Dekarzu.

[skaranie boskie]

Może to było i przed 2010.
Coś mi jednak mówi ten zestaw.
Ale, jak dobrze pamiętam, tamten poeta pisał chyba rymem.
Zastanówcie się więc obaj nad moją propozycją. Niczego Wam nie narzucam.
Może poza...

[4hc]

nie, ja tylko
gadam. gad am muszkę za mamusie
za tatusia am gad muszkę
jajko? jako kto?

w 2009 byłem studentem niewydarzonym jeszcze. on to nie ja to nie on i odwrotnie

[alchemik]

Myślę , Robercie, że nasz poetycki dialog faktycznie można jakoś oprawić.

Chociaż to nie jest konwencjonalny pojedynek.
Raczej uprzejma wymiana ognia.
Ale i ja uważam, że może obfitować w poezję.
A co ważniejsze będzie można zauważyć jak taka inspirowana poezja powstaje.
Znów nauka i źródła.
Grzegorza uważam za bardzo dobrego poetę.
Ja nieskromnie powiem, że nie jestem najgorszy.
Z takiej wymiany może zrodzić się tylko coś dobrego. A ja wciąż dbam o prestiż Ósmego piętra, choć bez windy z trudem się tu wdrapuję, ostatnio.

Ze swojej strony apeluję, żebyście się, drodzy użytkownicy, dołączali do naszego dialogu.
Myślę, że i w imieniu Grzegorza, mogę oznajmić, że wcale nie chcemy być zawieszeni w duetowej i dualistycznej próżni.
Wypowiadajcie się, a nawet dołączajcie swoje poetyckie wypowiedzi, czyli wiersze.

[4hc]

znaczy nie ma być nudno . od szwagra
i później. czemu ludzie myślą że jestem poetą, jestem zapatrzonym w siebie dupkiem bez empatii

[alchemik]

Wykałaczką

dłubię w zębach, które mi pozostały
po zapasach z czasem.
Zgrzytanie

Na skraju lasu, a raczej polany po wyrębie,
stoję z sadzonką,
w ostatniej chwili wyrwaną z serca.

Nie mam pojęcia czy ołówek był z pachnącego cedru.
A grafit to przecież nie diament.
Jednak spisuje historię
odradzającego się życia.

Skruszony wraz z rdzeniem, węglem.

[alchemik]

czemu ludzie myślą że jestem poetą, jestem zapatrzonym w siebie dupkiem bez empatii

O braku empatii nie może być mowy.