Drużyna Timura

[eka]

A Timur między nami:

- w podbitym Isfahanie kazał ściąć głowy siedemdziesięciu tysiącom ludzi i układać z nich
piramidy (rozumie się samo przez się, że egipski pierwowzór z nieokaleczonych zwłok
by nie powstał);

- po zdobyciu pierwszego miasta w Azji Mniejszej wszystkich najmłodszych mieszkańców
polecił kłaść na ziemię i wielokrotnie rozjeżdżać zaprzęgami (jak długo
słuchał krzyku dzieci przed młócką?);

- święto Kurbanu uczcił w Bagdadzie budową stu dwudziestu piramid z odciętych głów (zmarnował
tym samym 90 000 korpusów i kończyn mężczyzn, kobiet, ich potomstwa,
w tym niemowląt);

- ale już po stłumieniu powstania w Chorasanie żywych ludzi kazał przysypywać tłuczoną cegłą
i zalewać wapnem – tak powstały ściany do prostych budowli (że też nie wymyślił produkcji
mydła z tłuszczu bliźniego);

- z Mezopotamii, Syrii, Indii oraz Iranu siłą zabierał pod swoje czarne siodło
najlepszych ludzi nauki i sztuki. Pięknie rozkwitła wtedy
jego ukochana – Samarkanda.

Wielu z drużyny Timura później (i wcześniej) osiągnęło znacznie więcej;
a my, czy damy sobie szansę na to, by kiedyś,
by zdechł ostatni zastępowy?

[witka]

Przeczytał się.
O Chorezmie czytałem w Literaturze.
Na świecie.
Zrobiło wrażenie, ale już słabo pamietam.
Twoje 99 razy krótsze i z przesłaniem.

[Hosanna]

same sytuacje o ile historyczne czy legendarne - sa ciekawe
ale czy to wiersz ... w moim odczuciu nie (choć czasem widuję podobnego typu prozę prezentowana jako poezja i nikt specjalnie nie protestuje)
Nie mniej tekst przeczytałam naprawdę z zainteresowaniem za co dziękuję

[Tjereszkowa]

A dla mnie jednak poezja, w takich kwestiach mam zdanie proste jak cep (radziecki), bo pomijając totalne gnioty - jeśli Autor mówi, że poezja, to dla mnie tak jest. Poezja często skupia się na punkcie, mgiełce, czy ziarenku piasku oderwanym od buta, proza zakłada jednak jakąś linearność (z braku lepszego słowa). No i poza tym, główny przekaz w prozie niosą słowa, w poezji - przerwy między słowami... No, ale tyle sowiej herez

Ukryta zawartość

To forum wymaga zarejestrowania i zalogowania się, aby zobaczyć ukrytą zawartość.

ji.

To teraz o wierszu... Przewrotny tytuł - w pierwszej chwili przypomina się Gajdar i jego usłużny Timur. Przejście do dokonań Tamerlana, daje po głowie. Z historii pamiętałam jedynie, że był bezlitosny i kazał układać wieże z głów przeciwników - miałam to w głowie jako "drukowany fakt" - nigdy nie próbowałam sobie wyobrażać.

Twój wiersz, Eko, nie daje takiej szansy. Od pierwszych wersów operuje obrazami, a wrażenie pogłębia jakby beznamiętny (a nawet ironiczny miejscami) język. Spis dokonań zostanie mi w głowie, szczególnie, że zestawiłaś go z Sarmankandrą, którą zawsze marzyłam zobaczyć. Wiem o czym będę myśleć, jeśli będzie mi to kiedyś dane...

Końcówka mocna, z ponownym odwołaniem do drużyny, tylko teraz już innych kamratów mam przed oczami.
Wiersz paskudnie zapadający w pamięć - i wiem, że to dziwny komplement.

[Tjereszkowa]

Hmm, nie wiem cio to za ukryta zawartość mi tam wskoczyła...

[eka]

99 razy krótsze i z przesłaniem

Było dłuższe, np. o 4 tys. ludzi zakopanych żywcem.
Ale zauważ, im więcej wymieniania ofiar, tym bardziej zbrodnia ginie.

ale czy to wiersz ... w moim odczuciu nie

Trudno mi było znaleźć dla treści tekstu te bardziej tradycyjne środki poetyckiego wyrazu.
Bardzo dziękuję za wyrażenie opinii, Hosanno.

[witka]

Chyba mam

Wujek Józek mówił jedna śmierć to nieszczęście, dziesięć to wielka tragedia.
Pięć milionów to już statystyka.

Jagoda mówi - a tych co przed przyjazdem Stalina nie pomalują płotów na niebiesko rozstrzelać. Pięcdziesiąt tysięcy dla przykładu starczy. Pytania są?
- Dlaczego na niebiesko?- spytał bardzo odważny Beria.

[eka]

główny przekaz w prozie niosą słowa, w poezji - przerwy między słowami...

A milczenie jest najbardziej wymowne, jak pauza w monologu prawdziwego autora.
Granica gdzie kończy się poezja a zaczyna proza, niesłychanie mnie intryguje. Trzeba by dłużej to 'rozgadać', Tjeri. Może w jakimś tematycznym, okołoliterackim miejscu portalowym?

Przewrotny tytuł - w pierwszej chwili przypomina się Gajdar i jego usłużny Timur.

Z tej komunistycznej agitki wziął się tytuł, akcja dzieje się:
http://kompromitacje.blogspot.com/2014/ ... timur.html

Fakty czasami każdą metaforę przebiją, tym się kierowałam obrazując.
Ironia, bo wielkość na zbrodniach można zbudować.

Wiersz paskudnie zapadający w pamięć - i wiem, że to dziwny komplement.

Lepszego sobie nie wyobrażam.
Dzięki.

-------------

Hmm, nie wiem cio to za ukryta zawartość mi tam wskoczyła...

Pierwszy raz takie cuś widzę. Nic nie ukryłam:)

[eka]

Wujek Józek mówił jedna śmierć to tragedia.
Pięć milionów to już statystyka.

No patrz, pisaliśmy o tym samym.

[Tjereszkowa]

Trzeba by dłużej to 'rozgadać', Tjeri. Może w jakimś tematycznym, okołoliterackim miejscu portalowym?

Jestem za, temat niezwykle ciekawy.