nadzieja umiera z czasem walka trwa

[abandon]

ojciec nigdy nie zasypia przy rodzinie
w myślach odbierane załamanie pogody
nadchodzi nieprognozowane

przybywa plam na magnetycznej mapie
niepisana nadzieja w komórkach
macierzystych umiera przez lata

w hospicjum nie ma wolnych miejsc
od ręki niełatwo pozbyć się ciężaru
z czasem rodzinie lżej bez głowy

[Alek Osiński]

Tematyka bardzo bolesna
no i niestety chyba
coraz bardziej na czasie.

jeśli chodzi jednak o wartość
wiersza jako takiego, szczerze mówiąc
mnie akurat nie porywa
użytymi poetyckimi środkami...

[Mchuszmer]

Widzę dobre pomysły, ale odczuwam wysiłkowość w metaforyce (tak, jakby zbyt wyraźnie kontrastowała z dosłownościami), przerzutniach; niezbyt zgrabnie brzmią mi frazy - w myślach odbierane załamanie pogody, macierzystych umiera przez lata., niepisana nadzieja w komórkach. Przedostatni wers z kolei podciąga się pod takie dość oklepane chwyty moralizujące.
Podobają mi się za to plamy na magnetycznej mapie (jakby mapie pamięciowo-uczuciowej, mapie więzi) i puenta z grą słów - głowa rodziny, ale też, wymowne, mieć coś z głowy. Jest w tym wszystkim widoczny zarys procesu, oddalanie prowadzące do puenty.
Pozdrawiam:-)

[Nula.Mychaan]

Podoba mi się wiersz, szczególnie puenta.

[abandon]

Poczytałem, pomyślałem, podziękowałem:)
Pozdrawiam