---

[4hc]

smutek, jest moim bębenkiem
mieszkam pod nim, mieszkam w nim
czasami spadnie deszcz, czasami ktoś postuka palcem
ponapierdala pałeczką, a ja pod nim mieszkam
mieszkam w nim. ustawiam swoje smutne meble, snuję
swoje smutne pajęczyny, splatam zasłony
ze smutku na braku okien

czasami mam dość i chciałbym wyjść
bębenek dolega do dna
próbuję kopać, rzucam się o ściany
i później jestem zmęczony i spokojny
spokojnie zmęczony, wciąż w nim

czasami staram się wyjrzeć
wyobraźnią wędruję, chodzę między drzewami
prawie wyczuwam stopą igliwie
otwieram oczy i krwawię
znów wdepnąłem w żarówkę
i ciemno i pusto tu tak

smutek, jest moim bębenkiem
mieszkam pod nim, mieszkam w nim
czasami spadnie deszcz, czasami ktoś postuka palcem
ponapierdala pałeczką, a ja pod nim mieszkam
mieszkam w nim. ustawiam swoje smutne meble, snuję
swoje smutne pajęczyny, splatam zasłony
ze smutku na braku okien

[eka]

Czytam w rytmie narzuconym interpunkcją. Czyli pauza po smutku i na jednym oddechu;

jest moim bębenkiem
mieszkam pod nim,

Ciekawe brzmienie, podobne do odczytywania psalmu.

Bo to wiersz - modlitwa. Która godzi peela z doświadczeniami spoza klamry utworu.

[Marcin Sztelak]

Smutek jest moim bębenkiem... dopóki nie pęknie.
Ale na braku okien to chyba jednak błąd.

Pozdrawiam.

[biegnąca po fali]

Dziękuję Ci za ten wiersz, 4hc. Bardzo. To jakbym czytała siebie. Swoje myśli/uczucia.
Wszystko to czego nie potrafię wyrazić.

[Nula.Mychaan]

Bardzo mi się podoba

[4hc]

chyba

jednak nie, dlaczego?

;

tak, coś w stylu, tylko alchemikowi nie mów (mam swoje powody) i dziękuję.

uczucia

tak bywa, czasami, oby tylko czasami

podoba

pozdrawiam

[Marcin Sztelak]

Nie chodziło o błąd merytoryczny, okno mimo wszystko się przydaje, choćby do podglądania

[4hc]

tak, ale nie ma okna,

[biegnąca po fali]

Wróciłam sobie:)