i wiatr nie uniesie

[anastazja]

taki spokój jakby się nic nie wydarzyło
lokatorzy kątów przędą wścibskie szepty
z kartonu widać było zamykane przez ojca drzwi
i czyjeś stopy odsuwające taboret
pod ciężarem krzyża przeszła na tamtą stronę

przez jakiś czas budowałem szubienicę
wypowiadane przez matkę słowa pójdę się powiesić
nabierały sensu widząc fioletowe paznokcie
nieświadomy z dziecinną beztroską dopowiadałem
będziemy się huśtać


toczące się koło tworzy klamrę czasu




luty2012

[P.A.R.]

po drobnej korekcie wersów
mógłbym na Twoich kostkach skończyć ...

[AS...]

Anastazjo

wersowanie - to najbardziej istotna cecha liryki,
pozwalająca odróżnić poezję od prozy;
zgoda - może nie być interpunkcji, ale wówczas
powinna ją zastąpić wersyfikacja; tymczasem
u Ciebie nie ma ona żadnego sensu: nie zastępuje
interpunkcji, nie wnosi nowych znaczeń, nie poszerza
- a raczej zaciemnia - wielowymiarowość tekstu,
ani też nie jest podyktowana innymi względami
(np stosowaniem przerzutni); zdaje się być wyłącznie
manierą i jako taka jest nie do obrony;

obie strofy zakończone są paskudnymi (przepraszam)
metaforami dopełniaczowymi (pasek wyzwolenia, korytarze
wspomnień) które w zasadzie dobijają tekst;
dzisiaj w poezji nie stosuje się dopełniaczówek;
ich naturalnym miejscem jest liturgia (krew życia,
kielich zbawienia), lecz coraz częściej słychać je
w obietnicach (przedwyborczych) złotoustych kłamców,
a także - coraz bardziej nagminnie i natarczywie -
w reklamach;

wielkie I w tytule jest całkowitą niekonsekwencją
w stosunku do reszty, a literówka (też w tytule)
rozwiewa wątpliwości co do staranności zapisu;

tyle w kwestiach technicznych; a wiersz?
opisujący niezwykle dramatyczne wydarzenie, wart jest
głębokiej koncepcji i zastanowienia...

pozdrawiam:)

[Gloinnen]

To może ja poprawię litościwie tę literówkę...

A wiersz?

Podzielam część uwag ASa. Tytuł powinien się konsekwentnie zaczynać z małej litery.

"pasek wyzwolenia" i "korytarze wspomnień" brzmią fatalnie.

Co do samego zapisu... Domyślam się, że to forma eksperymentu i jako taka - dla mnie jest to obronienia. Lubię różne zabawy formą graficzną wiersza. Tutaj akurat polemizowałabym z przedmówcą, ciągłość wersyfikacyjna - może stworzyć wrażenie pewnej obsesyjności przekazu, swoistego myślowego continuum. Dobrze odzwierciedla gonitwę wspomnień, rozkojarzenie, emocjonalne roztrzęsienie - więc może zostać. Poza tym wprowadza pewną dowolność przy delimitacji tekstu, podczas gdy interpunkcja narzuca ścisły, jednoznaczny podział na zdania i frazy. Nie zawsze to jest konieczne, czy też korzystne.

Jeżeli o czymś bym poważnie pomyślała, to o tym, co zrobić z tymi nieszczęsnymi dopełniaczówkami:

W pierwszym przypadku:

prześlizgnęła się przez
pasek wyzwolenia

"prześlizgnęła się przez pasek, wyzwolenie" - można zastosować jukstapozycję.

W drugim:

wnętrze to korytarze wspomnień

"Korytarze pękają od wspomnień" - przyszła mi do głowy taka metafora.

Utwór jest moim zdaniem sugestywny i wzbudza silne emocje, druga część uderza szczerością przy skontrastowaniu świata dzieci ze światem dorosłych. Rozwala na kawałki.

Pozdrawiam,


Glo.

[AS...]

argumenty Glo są konkretne i można z nimi dyskutować,
ale trochę z przymrużeniem oka powiem, że wiersz
nie jest rodzajem testu dla drukarek atramentowych...
a co na to powie Autorka?

[anastazja]

...a co na to powie Autorka?

pokornie przyznając rację Asowi, schowa wiersz do poprawienia i pięknie podziękuje, za wnikliwe spojrzenie.
Pozdrawiam


Glo - myślę, że jukstapozycja nie wchodzi w grę, trzeba ruszyć szarymi. Dziękuję

[AS...]

wcale bym się tak nie zamartwiał Anastazjo
zapisu można się nauczyć, tworzenia - nie;
każdy twórca musi mieć coś do powiedzenia
a Ty - masz
serdeczne

[Gloinnen]

myślę, że jukstapozycja nie wchodzi w grę, trzeba ruszyć szarymi.

Wiem doskonale, o co chodzi z tym paskiem wyzwolenia, i wydaje mi się, że przy zestawieniu tych dwóch słów dostatecznie oddana jest Twoja myśl, a jednak nie aż tak wprost i zręczniej. Ale to tylko moje zdanie.

Pozdrawiam,


Glo.

[anastazja]

Jesteś ujmujący Asie. Jesteś w tej chwili, więc spójrz proszę, czy teraz już lepiej?

Bardzo dziękuję za cudne róże, szkoda, że nieżywe

[SamoZuo]

mocny, bardzo dobry wiersz

ale czy chodzi o to ,ze ta kobieta powiesiła się przez męża, który"sam budował jej szubienicę"
jeśli tak to drań nie zasługuje nawet żeby go rozdeptać


Pozdrawiam