pędzę

Moderatorzy: Gloinnen, eka

ODPOWIEDZ
Wiadomość
Autor
Awatar użytkownika
alchemik
Posty: 7009
Rejestracja: 18 wrz 2014, 17:46
Lokalizacja: Trójmiasto i przyległe światy

pędzę

#1 Post autor: alchemik » 20 lis 2017, 14:43

razem z lawiną białą chmurą nad stokiem
a przecież piąłem się
wzwyż
do obłoków i iglic skąd wzrokiem stopić
zmarzlinę chciałem
nie podołałem

zjazd w śnieżnym pyle a w dole
zamarznięte piekło
prędzej
coraz prędzej

jakże ciepło w puszystej puchowej pierzynie
zasnę
pewnie obudzę się w domu

czas minął
to tylko sen o zimie i objęciach
kryształowych gwiazdeczek

po kryjomu
udało mi się roztopić jedną
swoim ciałem
ogrzałem
tak jak i ona mnie teraz rozgrzewa

wyparowała
tworząc
otwór w zaspie
bym spoglądnął w niebo
mruga z daleka

wiem jednak że sięgnie serca
meteorem albo skrzydlatą kometą

ach te kobiety
Ostatnio zmieniony 20 lis 2017, 15:30 przez alchemik, łącznie zmieniany 1 raz.
* * * * * * * * *
Jak być mądrym.. .?
Ukrywać swoją głupotę!

G.B. Shaw
Lub okazywać ją w niewielkich dawkach, kiedy się tego po tobie spodziewają.
J.E.S.

* * * * * * * * *
alchemik@osme-pietro.pl

Awatar użytkownika
Ania Ostrowska
Posty: 503
Rejestracja: 25 lut 2012, 17:21

pędzę

#2 Post autor: Ania Ostrowska » 20 lis 2017, 15:21

chyba nie można piąć się w dół, więc "wzwyż", moim zdaniem, do pozbycia się z wiersza

Awatar użytkownika
alchemik
Posty: 7009
Rejestracja: 18 wrz 2014, 17:46
Lokalizacja: Trójmiasto i przyległe światy

pędzę

#3 Post autor: alchemik » 20 lis 2017, 15:30

Ania, nie bądź taka restrykcyjna.
Piąć się wzwyż to zwykła redundancja. Normalka w języku, a nawet w poezji, którą wszyscy próbują golić do szkieletu ostatnio.
Ale masz w pewien sposób rację.
Nie usunę wzwyż, ale przesunę je do samodzielnego wersu.
W ten sposób będzie pośrednikiem między tym co na górze i tym co poniżej.
Dzięki.
Jerzy

A tak poza tym, w poezji można wspinać się w dół. Z kolei w nieważkości wspinanie się nie ma kierunku, lepiej podlecieć.
Erotyk grawitacyjno - magnetyczny Ad hoc.

wspinam się w dół
grawitacja mnie spina
nie moja wina
że pomyliłem kierunki
w przestrzeni
grawitacja olbrzymia
ale magnetyzm
zakotwiczy mnie w tobie
uziemi
w udziemi


Chyba nawet podrzucę to jako miniaturkę. Tylko wymyślę tytuł.
* * * * * * * * *
Jak być mądrym.. .?
Ukrywać swoją głupotę!

G.B. Shaw
Lub okazywać ją w niewielkich dawkach, kiedy się tego po tobie spodziewają.
J.E.S.

* * * * * * * * *
alchemik@osme-pietro.pl

Awatar użytkownika
Ania Ostrowska
Posty: 503
Rejestracja: 25 lut 2012, 17:21

pędzę

#4 Post autor: Ania Ostrowska » 20 lis 2017, 19:12

Jerzy, restrykcyjność to moje drugie imię :)
Każdy ma swoje nawyki językowe, coś jednego lubi, a innego nie. Ja lubię, kiedy autor pozwala zabłysnąć urodzie słów, a o to trudno, kiedy tworzy tłok. Nie jestem zwolenniczką poglądu, że w poezji wolno wszystko, bo w ten sposób można wytłumaczyć każdy językowy błąd. Owszem, wolno na odstępstwa od reguł, ale - moim zdaniem - wtedy, kiedy taki zabieg staje się przemyślanym przez autora i nie nadużywanym środkiem wyrazu w tekście, a nie jest tylko upłynniaczem tekstu - a takie wrażenie odniosłam w tym wypadku. Prawdopodobnie czegoś ważnego nie dostrzegam.
Nie chcę się mądrzyć, bo nie jestem ani poetą, ani polonistą, po prostu to "piąłem się wzwyż" mnie drapnęło :) Pozdrawiam

ODPOWIEDZ

Wróć do „WIERSZE BIAŁE I WOLNE”