Incognito

Moderatorzy: Gloinnen, eka

ODPOWIEDZ
Wiadomość
Autor
Gajka
Posty: 1917
Rejestracja: 21 gru 2011, 16:10

Incognito

#1 Post autor: Gajka » 16 gru 2017, 20:52

jej oczy
odzierają firmament z błękitu
odważna niemal pewna
kim jest
że aura oddaje poświatę
zorzy polarnej

gałki przecięte czernią
znieruchomiały pod dotykiem flesza
kim jest
puszysty stwór odziany
w szarą realność

chyba wiem
od dzisiaj zaczynam tropić
Ostatnio zmieniony 23 sty 2018, 0:45 przez Gajka, łącznie zmieniany 2 razy.

Alek Osiński
Posty: 5630
Rejestracja: 01 lis 2011, 23:09

Incognito

#2 Post autor: Alek Osiński » 17 gru 2017, 1:18

Gajka pisze:
16 gru 2017, 20:52
jej oczy
odzierają cały świat z błękitu
świat to świat - "cały" już chyba niekonieczne
no i ta "szpada" trochę jakby powoływać
na świadka kota ze Shrecka;)

Ale fajny wiersz, jakby budzenie się w Pilce
kocicy albo przynajmniej odzyskanie
świadomości dzikiej natury...

Gajka
Posty: 1917
Rejestracja: 21 gru 2011, 16:10

Incognito

#3 Post autor: Gajka » 17 gru 2017, 2:02

Alku dziękuję za komentarz :)
Poprawiłam - "cały świat" zmniejszyłam zasięg do minimum, chociaż to minimum - może być dyskusyjne ha, ha...
Z interpretacją trafiłeś w sedno.
:)

Awatar użytkownika
eka
Moderator
Posty: 10470
Rejestracja: 30 mar 2014, 10:59

Incognito

#4 Post autor: eka » 20 gru 2017, 17:23

jej oczy odzierają (...) z błękitu
odważna (...)

kim jest
że aura oddaje poświatę
zorzy polarnej

(...)
kim jest
puszysty stwór odziany
w szarą realność

(...)
od dzisiaj zaczynam tropić

_____________
: )

Marcin Sztelak
Posty: 3587
Rejestracja: 21 lis 2011, 12:02

Incognito

#5 Post autor: Marcin Sztelak » 20 gru 2017, 21:05

Mimo wszystko koty bywają różne. Nie bardzo przemawia do mnie fraza ze szpadą, poza tym całkiem udany wiersz.

Pozdrawiam.

Gajka
Posty: 1917
Rejestracja: 21 gru 2011, 16:10

Incognito

#6 Post autor: Gajka » 23 sty 2018, 0:47

Eka, Marcin = dziękuję za komentarze i pozdrawiam :)

Awatar użytkownika
teo
Posty: 253
Rejestracja: 29 kwie 2017, 20:23

Incognito

#7 Post autor: teo » 24 sty 2018, 20:39

Gajka pisze:
16 gru 2017, 20:52
jej oczy
odzierają firmament z błękitu
Hmm. A jakby było "jej oczy odzierają niebo z błękitu"? Upłynnienie wiersza mu nie zaszkodzi a i poetyckości nie ujmie. :)

To dość urocze wyznanie delikatnej kobiety silnemu mężczyźnie. No tak jakby wyznanie. Delikatność podmiotu ale i zdecydowanie i waleczność. Podmiot od teraz wie kogo pragnie ;)

Podoba się, tylko ten fragment do przemyślenia. :)

Pozdrawiam
teo
Mniej pracuję. Jeszcze jestem niezdrów. Dnia przybywa, obiecuję sobie wiele, skoro będzie widniej i cieplej. Chcę zapomnieć o rzeczach smutnych i bolesnych. Mam wrażliwe serce. Zwiększam rzeczy wrażliwością.
Tadeusz Makowski – Pamiętnik

Awatar użytkownika
tetu
Posty: 1217
Rejestracja: 03 gru 2016, 9:44

Incognito

#8 Post autor: tetu » 26 sty 2018, 1:07

Po poprawkach wiersz zyskał Gaju.
Silna i mocna osobowość bierze górę nad tą słabszą i niezdecydowaną. Bardzo dobrze, bo w życiu tak trzeba.
Peelka daje sobie szansę, Chce żyć zgodnie z własną naturą i wreszcie stawia na swoje potrzeby. Odkrywa to co w niej drzemie i z chęcią za tym podąża. Zatem niech tropi, tylko musi pamiętać że dziką, gwałtowną naturę trzeba umieć okiełznać :)

Gajka
Posty: 1917
Rejestracja: 21 gru 2011, 16:10

Incognito

#9 Post autor: Gajka » 04 lut 2018, 23:35

Teo,Tetu bardzo dziękuję za wpisy pod moim wierszykiem i pozdrawiam :) :)

ODPOWIEDZ

Wróć do „WIERSZE BIAŁE I WOLNE”