na dumę

Wiadomość

jaguar · #1 Post autor: **jaguar** » 15 lut 2018, 20:05

Rozmawialiśmy
było tak jakby nic nie mówił
czułam terror wypluwany
przez sen którego nie mogę sobie przypomnieć

bywa że to księżniczka
ratuje księcia przy tym traci zmysły
bo to nie tak powinno być

po ludzku zagrzebaliśmy pokorę
trzy metry pod ziemią
duma zaczerniła pole widzenia
polegliśmy

źle mi dzisiaj w przebraniu
bo nawet wiara pozwala na grzech,

#2 Post autor: **eka** » 16 lut 2018, 11:07

Tytuł sugeruje formę fraszki, zabawnej konstatacji, a co mamy?
Rozczarowanie.
Wersy z patosem, rozpoczęte wielką literą (czemu?) i zakończone przecinkiem (właśnie dumam nad zapewne celowym jego umieszczeniem).

Aby uzyskać pozory spójności między tytułem a zawartością ewentualnie zostawiłabym to:

jaguar pisze: ↑
15 lut 2018, 20:05
zagrzebaliśmy pokorę
trzy metry pod ziemią
polegliśmy

źle mi dzisiaj w przebraniu
bo nawet wiara pozwala na grzech

Pozdrawiam:)

#3 Post autor: **anastazja** » 16 lut 2018, 11:12

jaguar pisze: ↑
15 lut 2018, 20:05
po ludzku zagrzebaliśmy pokorę
trzy metry pod ziemią

To prawda, a może nawet głębiej. Kto dzisiaj chce być pokorny, skoro tyle pokus.

Alek Osiński · #4 Post autor: **Alek Osiński** » 16 lut 2018, 15:49

jaguar pisze: ↑
15 lut 2018, 20:05
źle mi dzisiaj w przebraniu
bo nawet wiara pozwala na grzech,

Ba, nie tyle nawet pozwala, co korci do "grzechu"
bo lubi się sprawdzać;)

Ciekawa autoanaliza...

#5 Post autor: **lczerwosz** » 16 lut 2018, 15:56

śmy, śmy

jaguar · #6 Post autor: **jaguar** » 16 lut 2018, 18:48

Dzięki Alku, no bo duma to grzech i "grzeszyć" to grzech

więc który grzech grzeszniejszy, nie ma znaczenia

Dziękuję bardzo za ocenę.

lczerwosz, śmy - masz rację, aż trzy razy, wyszło onomatopejowo jak szelest świeżego prześcieradła, pod kochankami. Dziekuję za komentarz

Dziękuję, Anastazjo. Prawda, z pokusami walczyć trudno, bo tak dobrze się wyobrażają...Dziękuję za wizytę

Eco, aż tak? No dobrze, niech będzie rozczarowanie. Ale gdzie patos? Nie ma opuszków, nie ma powiek, wiatru we włosach czy innych, na które sama jestem uczulona. Pisałam raczej przyziemnie, prosto i bez zagadek, czy wymyślania. Trochę mnie zdziwiło. Poczytam jeszcze na głos, może wyłapię. Dziękuje za uwagi

Życzę wszystkim pięknego weekendu!

Nula.Mychaan · #7 Post autor: **Nula.Mychaan** » 16 lut 2018, 20:41

Sorry Jaguar, ale tym razem niezbyt do mnie trafiłaś.
Zwykle mnie wciągasz w swoje wersy, a teraz nie czuję nic.
Podoba mi się to zagrzebanie pokory 3 metry pod ziemią, to fajna fraza i ostatni wers, ale całość mnie niestety nie rusza.

jaguar · #8 Post autor: **jaguar** » 16 lut 2018, 21:57

No, kurczę, ale się uwzięliście na mój biedny wiersz. Dobrze wiedzieć, bo nie pomyślałabym, że jest tak źle, nawet byłam z siebie zadowolona, że wyraziłam uczucia tak a nie inaczej. Dziękuję, Nula.Mychaan, fajnie, że uważasz, że potrafię trafić, ale i chybić. Spróbuję pokombinować, może da się go jeszcze uratować. Gnębi mnie stwierdzenie eki o patosie. Myślę i myślę, które to nieszczęsne słowa mi zapatosiły wiersz. Jakbyś eko miała czas, to podpowiedz, będę wdzięczna. Dziękuję kochani za szczerość

#9 Post autor: **eka** » 16 lut 2018, 23:05

Zapatoszyły:)

jaguar pisze: ↑
15 lut 2018, 20:05
czułam terror wypluwany
przez sen

jaguar pisze: ↑
15 lut 2018, 20:05
księżniczka
ratuje księcia przy tym traci zmysły

jaguar pisze: ↑
15 lut 2018, 20:05
duma zaczerniła pole widzenia

Moim zdaniem skromnym:)

jaguar · #10 Post autor: **jaguar** » 17 lut 2018, 1:04

Dzięki, eko, dobrze poznać Twoje spojrzenie. Powiem Ci jednak, że zupełnie nie wyczuwam, w przytoczonych przez Ciebie fragmentach, patosu. Wydaje mi się, że mój tu język jest raczej powszedni, uproszczony i mówię poważnie. Odpowiem:

"czułam terror wypluwany
przez sen"

- ON, nasz bohater mówi, plując (bo podobno kiedy mówimy, wypluwamy jedną 2.5 mikroskopijną kroplę śliny per słowo, więc mówiąc bez patosu: wypluwamy. Znasz to uczucie, kiedy budzisz się rano i nie pamiętasz snu, ale czujesz horror tego co Ci się śniło? Po śnie zostaje tylko odczucie - to chciałam wyrazić w zacytowanym przez Ciebie fragmencie, używając j. codziennego (tudzież "wypluwany".

"księżniczka ratuje księcia
przy czym traci zmysły"- patos? jej, znowu nie czuję. Czuję raczej trywialność tych wersów. Może zamienię: traci zmysły na: wariuje?

"duma zaczerniła pole widzenia" - człowiek dumny jest patetyczny, w sensie żałosny, jest też ślepy, duma wyznacza granice, nie pozwala na wybaczenie i odwołując się do Księgi Przysłów: Przed porażką- duma, dumny duch poprzedza upadek" - a przecież Biblia adresowana jest do ludzi w taki sposób, żeby dotrzeć do każdego, a tu jest podobnie. Tak sobie myślę, że może sprawcą, widzianego przez Ciebie patosu, jest samo słowo "duma"(?), bo "księżniczka ratuje księcia" jest raczej infantylne, co zamierzałam,tak jak dziecinna jest duma, która powstrzymuje przyjaciół przed wybaczeniem sobie.

Zawsze miło podyskutować. Dziękuję eko i miłej soboty