Tylko w Bieszczadach kalina ma czerwona oczy

Wiadomość

#1 Post autor: **anastazja** » 17 lut 2018, 15:29

bieszczadzki świat nadaje sens życiu
wypranemu z ludzkości
w zielonych akordach pulsuje cisza
przywraca sen otwartym oczom

w świecie w którym mieszkam
kamienie mają serca
człowiek nie stawia warunków
w rozchyleniu pąków i krzyku ptaków

odmierzam kroki leśną ścieżką
ostrożnie by nie nadepnąć
biesowi na ogon

grudzień 2018

wersja Eki

sens oddaje cisza
w zielonych akordach
przywraca sen otwartym oczom

w świecie w którym mieszkam
kamienie mają serca
człowiek nie stawia warunków

odmierzam kroki leśną ścieżką
ostrożnie by nie nadepnąć
diabłu na ogon

Marcin Sztelak · #2 Post autor: **Marcin Sztelak** » 17 lut 2018, 22:40

Nie warto nadeptywać biesowi na ogon. Naprawdę mieszkasz w bieszczadach? Zawsze chciałem się zszyć z ukochaną osobą w głuszy.. Ech...

Pozdrawiam.

tabakiera · #3 Post autor: **tabakiera** » 17 lut 2018, 23:19

Piękny tytuł.
Bardzo dobra puenta.
Ach, te bieszczadzkie biesy!
Jak dla mnie dwa pierwsze wersy zbyt dosłowne, ale mam słabość do Bieszczad, więc nie będę tu obiektywna.

witka · #4 Post autor: **witka** » 17 lut 2018, 23:21

Marcin podrywa Anastazję.

em_ · #5 Post autor: **em_** » 18 lut 2018, 8:07

w świecie w którym mieszkam
kamienie mają serca
człowiek nie stawia warunków

- to sobie zabieram,
piękne

#6 Post autor: **eka** » 18 lut 2018, 8:52

Trochę trwało, zanim pojęłam: nadawanie sensu życiu wypranemu z ludzkości:) Bardzo górnolotne określenie.
Sądziłam początkowo, że chodzi o totalne zanegowanie wartości, zero człowieczeństwa w stadzie ludzkim. A przecież chodzi przede wszystkim o inny wymiar rzeczywistości, zderzenie peelki z miejscem realnie pozbawionym obecności człowieka. Bieszczadzki las. Żeby nie był za mocno wyidealizowany (kamienie mają serca) ten bies, tak?

Tyle bym zostawiła po dobrym tytule (dlaczego jednak Bieszczady małą literą upokorzone?):

sens oddaje cisza
w zielonych akordach
przywraca sen otwartym oczom

w świecie w którym mieszkam
kamienie mają serca
człowiek nie stawia warunków

odmierzam kroki leśną ścieżką
ostrożnie by nie nadepnąć
diabłu na ogon

__________
Pozdrawiam, Ann:)
(ps. literówka w tytule)

#7 Post autor: **anastazja** » 21 lut 2018, 16:38

Marcin Sztelak pisze: ↑
17 lut 2018, 22:40
Naprawdę mieszkasz w bieszczadach? Zawsze chciałem się zszyć z ukochaną osobą w głuszy.. Ech...

Jasne! Zapraszam Marcin. Pomogę Ci znaleźć tani nocleg.

#8 Post autor: **anastazja** » 21 lut 2018, 16:42

tabakiera pisze: ↑
17 lut 2018, 23:19
Jak dla mnie dwa pierwsze wersy zbyt dosłowne, ale mam słabość do Bieszczad, więc nie będę tu obiektywna.

Dziękuję tabakiero. Pomyślę.

witka pisze: ↑
17 lut 2018, 23:21
Marcin podrywa Anastazję.

ha,ha,ha! -

trafiłeś.

em_ pisze: ↑
18 lut 2018, 8:07
- to sobie zabieram,

dzięki em_

#9 Post autor: **anastazja** » 21 lut 2018, 16:47

eka pisze: ↑
18 lut 2018, 8:52
Tyle bym zostawiła po dobrym tytule (dlaczego jednak Bieszczady małą literą upokorzone?):

dobra wersja Eko. Dzięki. A, co do małych liter, to - (my tutejsi) nie zauważamy krzywdy w pisowni. Z tego co wiem, można, ale jeśli wolisz z dużej, bez problemu.
Pozdrawiam serdecznie.

#10 Post autor: **Gloinnen** » 21 lut 2018, 18:35

Bardzo dobry tytuł.
Sam w sobie jest pełen różnych znaczeń i smaków.

Z wiersza najlepsza jest ostatnia strofa.

Dwie pierwsze są nadto oczywiste i służą jedynie udowodnieniu mało odkrywczej tezy.
Sądzę, że natura w swej złożoności jednak wymyka się z takich upraszczającym sielankowych wizji. Wynika z tego, że człowiek i to, co ludzkie (cywilizacja) - to zło, a na przeciwległym biegunie mamy raj utracony. Tylko że po tych szlakach (filozoficznych) wędrowało już tylu artystów i myślicieli, że są mocno zadeptane.

Dopiero w ostatniej strofie ujawnia się cała osobowość peelki, i mamy wreszcie indywidualny, intymny szlif. A przy okazji przyroda przestaje być taka "uładzona", skoro drzemie w niej "siła złego".

Zdecydowanie zostawiłabym "biesa". Diabeł jest zbyt "poprawny", a bies nawiązuje do ludowej tradycji, wydaje się bardziej swojski, bardziej rodzimy.

stare osme-pietro.pl