nie moje urodziny

[marta zoja]

czuję zazdrość że to nie moje
urodziny
dzień kobiet bez życzeń od ciebie

tak wiem żyję w świecie iluzji
o białym koniu i księciu

nawet wianka nie zabrałam
wisi pod obrazem

chcę już świąt bez przygotowań
stołu
wybieram się na oddychanie
z posmakiem
wolności

jeszcze chwile poboli

[Alek Osiński]

https://www.youtube.com/watch?v=SrWDeuuR4QQ

[eka]

wianka nie zabrałam
wisi pod obrazem

To fragment wiersza.
Reszta - niestety już nie.
Sorry.

[tetu]

Przeczytałam Martuś i nie ma co rozpaczać nad rozlanym mlekiem, niech peelka weźmie się w garść i do przodu.
Jeśli chodzi o wiersz słabiutki, dość infantylny.
Nie moje urodziny w tytule i to samo ciut poniżej. Nieciekawe powtórzenie, które psuje już sam początek, potem zaimki "moje, ciebie"
Mam wrażenie, że za bardzo chciałaś.
Nie poczułam tutaj żadnych emocji Marto, przykro mi. Jedynie może trochę żal mi peelki.

wybieram się na oddychanie

Nie bardzo sobie wyobrażam jak można się wybierać na oddychanie.
Nie tym razem Marto

[tabakiera]

Już w pierwszym wersie dokładnie określasz uczucie, wykładając tym kawę na ławę.
Druga strofa wtórna.
Wianek to mi się kojarzy z niewinnością, a konkretnie z cnotą, a jego wiszenie pod obrazem z tendencjami do dewocji i starą chałupą Boryny.
Podoba mi się wers:
"wybieram się na oddychanie", ale oddychanie samo w sobie ma posmak wolności, więc dwa następne to typowe przegadanie.
Poboli chwile czy chwilę?
Banalne to zakończenie.

Moje wariacje na temat, niestety zmieniają przekaz:



dzień kobiet
wybieram się na oddychanie
bez życzeń

wianek pod obrazem
gdybyś tęsknił