Słowo świata

[Julka]

Najdroższe słowo

W sferze natury leży transformacja.
Człowiek się miota w łamigłówce kwestii,
toteż ciekawość gna przed nim i za nim.
Wjeżdża do nieba, przekopuje ziemię.

Życie jest wiecznym poszukiwaniem.
Poszukiwanie jest wiecznym życiem.
A niestrudzenie pytającym - człowiek.
Nie wie co znajdzie, co i kiedy straci.

Ale ten, który świat z posad poruszył,
Jak i ten, który nie odkrył sam siebie;
na ziemi i w ziemi, zwany jest człowiekiem.

Tu leży jakiś trup – nie, tu leży jakiś człowiek,
choć człowieczeństwo zaprzedał po drodze.
Gdyby nie ten kupiec, byłoby to -
Najdroższe słowo świata.

[Ewa Włodek]

czy znalazł, Alegorio, to słowo? Ciekawy wiersz, skłania do zastanowienia...


Pozdrawiam najserdeczniej...
Ewa

[Julka]

Ewuniu
dziękuję za komentarz.

takie tam przemyślenie walki
człowieka ze sobą samym po to, żeby
dojść do wniosku... resztę sama wpisałaś w pytanie.
(Może trzeba coś zmienić w tym wierszu,, może zyskał, albo zabrał ze sobą, jeszcze pomyślę nad nim.)
Jeden znajdzie, a inny choć zamiast znaleźć zgubi, i tak się nim czuje do końca.
Czy jest inaczej?

Pozdrawiam i życzę przyjemnego tygodnia.

[ble]

Ciut referatowy. Jakby to ubrać w wiersz...

[Julka]

ble

No cóż, ja takich nie umiem pisać,
to zgadzam się z porażką.

Noże kiedyś mi się uda napisać względnie.
może wiosną
Dziękuję.
A może wyciąć trzy górne strofy, albo dwie?
Łeee - też mi się nie podoba

[Alek Osiński]

Z reguły gani się odstępcę
od ideałów w które wierzył

Alegorio, chyba
za ideały w które wierzył

Pozdrawiam

[Gloinnen]

Wiersz jest nudny.
Suchy, abstrakcyjny, mało poetycki. Owszem, przemyślenia zapewne bliskie każdemu z nas, ale taka beznamiętna, pojęciowa relacja odstrasza. Po przeczytaniu niewiele zostaje w głowie.

Każdy z nich przyszedł tu człowiekiem.
Kim odszedł? I tak
- znalazł najdroższe słowo świata.

Z całego wywodu jedynie to zawiera w sobie coś, co zatrzymuje na dłużej. Twoja pointa nareszcie przemawia także i do serca, pozwala na emocjonalny odbiór treści, przyciąga...

Pozdrawiam,


Glo.

[Julka]

al z krainy os
Gloinnen

Z reguły gani się odstępcę
od ideałów w które wierzył

Miałam na myśli, że gani się za odstąpienie od ideałów,
czyli za zmienianie poglądów, jakby to nazwać ,, jest jak chorągiewka na wietrze,''
a przecież czasem ktoś przejrzy na oczy, jak np. zarzucano Broniewskiemu,
że opiewał komunę, ale kiedy zrozumiał rzeczywistość, zmienił poglądy i wiadomo co go spotkało.
Dlatego w moim wierszu jest o poświęceniu, mimo rozumnej decyzji.
Może niegramatycznie to zapisałam, ale jak inaczej?

Fakt, że ganić można za ideały, i za odstąpienie od nich również.

Alegorio, chyba
za ideały w które wierzył

Glo
Pomimo, że masz zakodowane, iż ja nie przyjmuję krytycznych komentarzy, to przyznaje Ci rację, że ten wiersz jest do [*].
Ale chyba nie warto go przerabiać, przecież każdemu się taki zakalec przytrafi, no nie?

Dziękuję za komentarze

[Malwina]

Alegorio! Mam nadzieję, że nie weźmiesz mi to za złe.Na bazie Twojego wiersza napisałam swoje myśli , oczywiście rymowane/.Wydźwięk jest inny, miłość pominęłam.

Konieczność nielubiane słowo,
musisz się jednak zdecydować,
wewnętrzną walkę wtedy toczysz,
co zrobić, aby nie żałować.

Rozum podpowie, możesz wierzyć
że warto dodać poświęcenie,
musisz zapłacić całkiem sporo,
i to z pewnością niezłą cenę.

Dopóki żyjesz możesz zmienić,
poglądy, życie, prawie wszystko,
na końcu ktoś da ci rachunek,
za szczęście które było blisko.

Życie wciąż stawia nam pytania,
a odpowiedzi trzeba szukać,
nie jest to łatwe w gąszczu fałszu,
w niemalowane musisz pukać.

Czyś odkrył bracie Amerykę,
czyś też przeleżał gdzieś pod gruszą,
nikogo to już nie obchodzi,
w końcu robiłeś to coś musiał.
Pozdrawiam Cię, jak zwykle serdecznie

Dodano -- 28 lut 2012, 22:58 --

[AS...]

Z reguły gani się odstępcę
od ideałów w które wierzył.

hej Al, a jaki jest podmiot w tym zdaniu? bo gani się (udziela się nagany) - owszem, za
ale odstępca jest w tym zdaniu dopełnieniem (gani się kogo, co) - a jednocześnie rzeczownikiem
który prawidłowo łączymy z przyimkiem od:

odstępujący od czynności
odstępstwo od normy
odstępca od ideałów

tak więc zdanie zbudowane przez Alegorię jest jak najbardziej prawidłowe i powiem więcej:
mnie się podoba