Metamorfoza. Plastinarium.

[Gloinnen]

Miało być skończone dzieło,
zwykła kolej rzeczy. Spacer
czerwia od deski do deski.

Ale tym razem kości wzeszły granicą,
za którą rozpuszczały się tłuste lata.

Aceton i ultrafiolet zastąpiły wilgotną ziemię.

To, co ludzkie - nagle obce.
Zostało tylko tworzywo
wzdłuż imienia ku kształtom mięśni
przekaz powoli odklejał się od zapisu.

Jednak to możliwe: ponownie ułożyć na scenie
dramatis personae; podpisać
martwa natura. Życie uznaje się za
etap pośredni, między jednym a drugim modelunkiem.

Metamorfoza polega tylko
na zamianie ról.

____________________
Glo.

[411]

Jak zwykle u Ciebie - bardzo dobrze i chirurgicznie dokladnie. Jak znajde czas to sie w niego wgryze.
J.

[ble]

Trafia do mnie. Chyba najbardziej podoba mi się wers

"Aceton i ultrafiolet zastąpiły wilgotną ziemię."

Uwaga trochę na marginesie - często myślę o tym, żeby odejść w pisaniu od puent. Ciągle się mnie chwytają, ale mam przeczuice, że trzeba od nich odejść. Puenta jest zwykle rodzajem 'odkrycia' trącającego moralizatorstwem. Czasem to dobre, a czasem... Nie mam nic przeciwko Twojej w tym wierszu, a jednak najlepiej czyta mi się bez dwóch ostatnich wersów.
Pozdrowienia.ble.

[NathirPasza]

dramatis personae

Już Ci kiedyś zwracałem uwagę na tą manierę. Maski dramatu brzmi na prawdę dobrze.

Życie uznaje się za
etap pośredni, między jednym a drugim modelunkiem

Tu bym się dopatrywał początku puenty. I trąci ten fragment banałem. Zwłaszcza "meldunek".

Wiersz nie jest zły. Do czwartej strofy jest bardzo dobry, później wkracza na scenę lekkie kombinowanie. :P

Pozdrawiam
NP

[Gloinnen]

dramatis personae - to raczej Osoby dramatu.
Tak, wiem, że mam manierę latynizowania, uwielbiam to!
Lubię generalnie wszelkiego rodzaju zapożyczenia obcojęzyczne - oczywiście w rozsądnych granicach. Zwłaszcza takie, które nie mają semantycznie równoległych odpowiedników w naszej rodzimej mowie.
Uważam, że często stanowią one interesujące urozmaicenie w wierszach.

między jednym a drugim modelunkiem.

I trąci ten fragment banałem. Zwłaszcza "meldunek".

Gdzie Ty widzisz ten "meldunek"?

Pomyślę następnym razem nad tym, aby unikać banału.
Chciałam się odnieść do dwóch aktów tworzenia (poprzez ten modelunek). Z jednej strony - narodziny, może nawet bardziej uniwersalnie - genesis. Z drugiej - po śmierci ciało staje się ponownie tworzywem w rękach innego już artysty.

Dziękuję za komentarz, pozdrawiam,
:piwo:

Glo.

[NathirPasza]

Gloinnen pisze:
między jednym a drugim modelunkiem.


NathirPasza pisze:
I trąci ten fragment banałem. Zwłaszcza "meldunek".


Gdzie Ty widzisz ten "meldunek"?

No tak. Przepraszam.

[Arti]

dobry,
co do łaciny mi akurat pasuje
za to ten aceton i ultrafiolet znacznie mniej stąd czytam sobie od "to co ludzkie"
jest nad czym pomyśleć...

brawo

Pozdr.

[Gloinnen]

Arti, aceton i ultrafiolet nie są przypadkowe. Proces plastynacji właśnie przebiega z wykorzystaniem tychże...

Glo.

[Arti]

nie no spoks, musisz przyjąć że ja z tych prostych
i z myślą o tych prostych :P

hej

[Gloinnen]

Bez przesady. Ja też nie wiedziałam, dopóki nie zaczęłam drążyć tematu, jak mi się pomysł na wiersz urodził. To raczej nie jest wiedza powszechnie rozpowszechniana. :-P