a propos

[Pinokio]

naprawdę nazywam się inaczej
ani autorka ani poetka
z siedzibą w innej bajce

nie daj się nabrać
obrazem z wizjera
szczególnie gdy kursor błyska
jak trefny sowizdrzał

oddziela szybkim krokiem
radości od horrorów
i oczywistą głupotę
która na szczęście nie boli

a kiedy już wreszcie wybierze
i czeka na złudzenia
to klawisz enter nie działa

[SamoZuo]

Mnie osobiście to nie przypadło do gustu, tak bardziej na wpis do pamiętnika pasuje, ale może się mylę.

Pozdrawiam

[Gloinnen]

Każdy z nas tworzy sobie w sieci jakąś sztuczną tożsamość. Jest to bardzo wygodne, wykreować taki wirtualny twór, ożywić go (również wirtualnie) i sterować nim tak, jakbyśmy chcieli. To jest dość zaskakujące, że nie panujemy nad własnym życiem, umyka nam ono, nie jesteśmy z niego zadowoleni, a w sieci potrafimy do perfekcji opanować sztukę bycia kimś odmiennym, kontrolującym wszystko aż do najdrobniejszego detalu.
Wyruszamy na spotkanie innych wirtualnych tworów, wchodzimy z nimi w interakcje. A jednak - czy istnieje gdzieś nieprzekraczalna granica? Na ile złudzenia są projekcją naszego prawdziwego odczuwania i postrzegania? Ile nasze internetowe wcielenia mają z nas samych? Może przelewając w nie pewne cechy (nieraz zupełnie w opozycji do tych, jakie prezentujemy na co dzień). opowiadamy innym tak naprawdę więcej o sobie, niż w realu?

Ten wiersz być może niekoniecznie o tym, ale do takich refleksji mnie skłonił.

Pozdrawiam,


Glo.

[Alek Osiński]

Niegłupi ten wiersz

Pozdrawiam

[anastazja]

Spokojnie sobie płynie, mnie się podoba.

Pozdrawiam