w imię zasad

[Arti]

Tekst czasowo usunięty za wiedzą administracji.

[Boogie]

To po co chiński instant? Piwo ma swoje kalorie Prawdziwy ( niestety ) wiersz. I zapewne z piskiem ów świat upada, ale póki co , pozdrawiam

[Arti]

trzeba coś jeść dzięki Boogie

Pozdro

[Gloinnen]

Zaczęłam się zastanawiać nad wyliczankowym zapisem w tym wierszu, gdyż na ogół nie trafia do mnie ten rodzaj zapisu. Po kilkakrotnym przeczytaniu wiersza stwierdziłam jednak, że akurat tutaj może on służyć podkreśleniu autorskiej myśli. Opis współczesnego świata, ujęty właśnie w taki bardzo uproszczony, powiedziałabym nawet (bez wydźwięku pejoratywnego tym razem) - prymitywny sposób, jest bardzo prawdziwy, a wyliczankowość odzwierciedla przedstawianą przez Ciebie rzeczywistość. Egzystencja w postmodernie jest już tylko powierzchownym ślizganiem się po powierzchni zjawisk. Życie człowieka sprowadza się do sekwencji powtarzalnych czynności. Sytuacje kolejno następują po sobie, nie ma w tym głębi, nie ma żadnych punktów odniesienia, nie ma możliwości zmiany. Musi to budzić znużenie i frustrację, tak samo, jak nudzi właśnie czytanie wyliczanki.

W pewnym momencie trochę mi przeszkodziły te ideologiczne wstawki.

unia pieprzonych maszyn
europejski system kontroli
ceny dla biznesmenów a praca za grosze

konsumpcjonizm nabiera tempa
pożera

Zupełnie jak hasła z wiecu antyglobalistów. Jeszcze tylko zabrakło mi szyb wybijanych w McDonald'sach. Rozumiem, że buntujesz się przeciwko ważnym problemom społecznym (globalizacja, korporacjonizm, wyzysk), lepiej byłoby jednak, żebyś zrobił to w sposób, który nie przypominałby pseudopolitycznej agitki. Czym innym jest poniesienie transparentu ulicą, czym innym napisanie wiersza.

kaleczę by poczuć
wyrwać spod kamer waszych oczu

To "kaleczę by poczuć" to trochę jak bełkot emo-dzieciaków.

"poczuć-oczu" - ten rym to tak świadomie skomponowany? Trochę wyskoczył znienacka w wierszu. Lepiej byłoby go chyba ukryć.

nic mnie nie cieszy kochanie
świat jest smutny
upada
jestem żołnierzem chcę umrzeć
w imię zasad

Arti, to jest masakra! Portret smętnego rewolucjonisty ideowego nakreślony przez Ciebie zakrawa na karykaturę. "świat jest smutny - upada" - o losie patosie! To jest wtórne, banalne i w ogóle nie pisz w ten sposób. Nawracasz do starych bajek. "Chcę umrzeć w imię zasad" - jw. Jeżeli chcesz opowiedzieć o upadku współczesnego świata, o dekadencji i schyłkowości, zrób to w sposób mniej dosłowny i postaraj się nie wykorzystywać tego, co już zostało wiele razy powiedziane. Poszukaj własnych środków ekspresji, własnych obrazów.

Tak swoją drogę - niezły hipokryta z tego peela. Najpierw psioczy na wyzysk i konsumpcjonizm, ale chińskie zupki wpieprza bez mrugnięcia okiem.

Spodobały mi się te fragmenty:

starcie dwóch prawic
bóg podsłuch rewizja
zrywam z tablic reklamy wieszając wiersze

wybieram smierć póki jeszcze mogę
jak pisał Brecht
wszystko co nowe jest lepsze

Pozdrawiam,


Glo.

[Arti]

. Sytuacje kolejno następują po sobie, nie ma w tym głębi, nie ma żadnych punktów odniesienia, nie ma możliwości zmiany. Musi to budzić znużenie i frustrację, tak samo, jak nudzi właśnie czytanie wyliczanki.

jak zwykle zapominasz dodać "moim zdaniem"

epiej byłoby jednak, żebyś zrobił to w sposób, który nie przypominałby pseudopolitycznej agitki. Czym innym jest poniesienie transparentu ulicą, czym innym napisanie wiersza.

cieżko przedstawić poglądy bez agitki...naprawdę nie wiem jak to sobie wyobrażasz

To "kaleczę by poczuć" to trochę jak bełkot emo-dzieciaków.

pewnie tak
może dlatego nic do nich nie mam

"poczuć-oczu" - ten rym to tak świadomie skomponowany? Trochę wyskoczył znienacka w wierszu. Lepiej byłoby go chyba ukryć

jest wiele więcej rymów
nie tylko ten wyszedł przed szereg

Arti, to jest masakra! Portret smętnego rewolucjonisty ideowego nakreślony przez Ciebie zakrawa na karykaturę. "świat jest smutny - upada" - o losie patosie! To jest wtórne, banalne i w ogóle nie pisz w ten sposób.

Glo, nie przesadzaj... nie mów mi jak pisać, ok?

niezły hipokryta z tego peela. Najpierw psioczy na wyzysk i konsumpcjonizm, ale chińskie zupki wpieprza bez mrugnięcia okiem

jak nie ma kasy to wpieprza zupki, proste

[skaranie boskie]

jak zwykle zapominasz dodać "moim zdaniem"

Czy myślisz, że Glo pisze w czyimś imieniu?
Ja jestem pewien, że we własnym, dlatego dopisek "moim zdaniem" jawiłby się zbędnym.

jak nie ma kasy to wpieprza zupki, proste

Brak kasy to jedno a korzystanie z usług znienawidzonych korporacji to drugie.
Twój peel mógł przecież zasadzić sobie zagon kartofli, obrobić, wykopać, obrać, ugotować...
Ale woli iść na łatwiznę.
Krzyczy: precz z globalizmem ( w domyśle, bo nie użył takich słów) a wpieprza chińskie zupki, najbardziej prymitywny produkt tejże globalizacji.

Ja również odbieram wiersz jak pewną agitkę. Jak próbę wykrzyczenia, że świat jest zły, że on, peel, zaharowany po uszy nie może sobie pozwolić na nic ponad chińską zupkę (synonim nędzy) i browar (odrobina luksusu).
W pewnych fragmentach wychodzi Ci to nawet dobrze, w innych gorzej.
Mnie nie zachwyciłeś, choć przeczytałem z zainteresowaniem i dostrzegłem odwieczny dylemat.
Młodzieńczą krytykę zastanego świata. Krytykować warto, zmieniać też. Peelu - do dzieła!


Pozdrawiam

[ovoc_ziemii]

Twój peel mógł przecież zasadzić sobie zagon kartofli, obrobić, wykopać, obrać, ugotować...

- trzeba mieć miejsce na taki zagon, kawałek ziemi i nie mów, że się znajdzie...
- gotowanie kartofli jest problematyczne. przykładowo, kiedyś wynajmowałam mieszkanie,
które miało w całości 6m kwadratowych - miałam czajnik i jednopalnikową kuchenkę elektryczną Alaskę. Czajnik jednak żre mnie prądu od takiej kuchenki. ^^

[Gloinnen]

Glo, nie przesadzaj... nie mów mi jak pisać, ok?

W sumie racja. To miała być tylko sugestia, nie powinna zabrzmieć jak komenda na musztrze.

Zawsze staram się podkreślać fakt, iż pisane przeze mnie komentarze oparte są tylko i wyłącznie na moim widzimisię. Nigdy nie występowałam z pozycji kogoś wszechwiedzącego.

Rozumiem, że wiersz musi być dla Ciebie ważny, powstał być może pod wpływem silnych emocji. Trudno wtedy podejść z dystansem do krytyki. Pomyśl jednak, że komentujący odnosi się do Ciebie tylko i wyłącznie jako do Autora tekstu i nie wie, jak głęboko Ty sam utożsamiasz się z Twoim peelem.
Nieświadomie wtedy może trafić w czyjś czuły punkt.

Co do rymów - inne nie rzuciły się w oczy, czyli są dyskretne, takie, jakie powinny być w wierszu wolnym. Ten wspomniany przeze mnie jest mocno widoczny. Oczywiście Twoją decyzją jest, czy go zostawisz, czy spróbujesz ukryć.

Pozdrawiam,
Glo.

[Arti]

spoko nie było wiersza

[Alek Osiński]

moim zdaniem trochę przegadany
ale i tak wchodzi
lepiej niż chińska zupka

zdrowia