kolejny koniec świata

[atma]

nastąpił gdy rolnik orał pole
dzieci szły do szkoły
przemknął po niebie skowronkiem
odbił się w kałuży
żadnych komet wybuchów
i fajerwerków
słońce nadal świeci
choć trochę starsze

znudzony anioł apokalipsy
kreśli patykiem w piasku
esy-floresy
konie pasą się na wydmach
pozostali zbierają muszelki i bursztyny
nawet sztormu nie było

hordy demonów
topią smutki w drinkach
na ulicach miasteczek
nie dzieje się nic

obojętny reporter zrobił kilka zdjęć
pojawią się w wieczornym wydaniu gazety
po informacjach z kraju i ze świata
i ogłoszeniach drobnych

[Miladora]

A gdybyś zmieniła kolejność wersów...?
Wtedy tytuł lepiej by się wpasował, tak myślę.

kolejny koniec świata

nastąpił gdy rolnik orał pole ("swoje" zbędne)
dzieci szły do szkoły
przemknął po niebie skowronkiem
odbił się w kałuży
żadnych komet wybuchów
i fajerwerków
słońce nadal świeci
tylko trochę starsze

Tak mnie jeszcze zastanawiają konie, które pasa się na wydmach... Na wydmach?

Wiesz, co mi się skojarzyło, Atmuszko?
Pewne opowiadanie science fiction mojego znajomego - chyba było również na Trumlu.
Wypisz wymaluj koniec świata...

Ale ta opowieść przemówiła mi do wyobraźni.

[iTuiTam]

Z kolejnego końca, którego nie było, widać, że tylko pozostali zbierają muszelki, ale ile jest tych pozostałych, tego tak naprawdę nie wiemy. Konie porzucone przez jeźdźców apokalipsy pasą się na wydmach. Ludzi nie ma, więc demony nie mają co robić. Reportera nie można zaliczyć do ludzi, więc i on ocalał, bo przecież ktoś musi o tym wszystkim donieść w wieczornym wydaniu...nikomu... Taką absurdeskę wyczytałam z wiersza
Się spodobał
Masz dwóch 'znudzonych', może jednego wymienić?
serdecznie
iTuiTam

[atma]

Mila jaka noga, dziś taki wiatr - nie wieje Ci po podwiązkach? Zmieniłam - dziękuję. Opowiadania nie czytałam, czy mogłabyś naprowadzić? Na wydmach czasami są liche trawki, ostre i paskudne, a czasami kępki bardziej zjadliwych dla konia.

iTuiTam - pozostali w domyśle z czterech jeźdźców - było czterech - jeden gryzmoli patykiem, zostało trzech Dziękuję za znudzonego Wymieniam.

[Alek Osiński]

Mi to przypomina ten znany obraz Upadek Ikara,
przynajmniej idea tego wiersza zdaje się podobna...
dla mnie w sumie dużo tu oczywistości, ale wiersz
porządnie napisany, z drobnych uwag

i fajerwerków

ani fajerwerków

tylko trochę starsze

bez tylko imo byłoby zgrabniej

[Sede Vacante]

Baaaardzo ciekawe, bardzo mi bliskie "twierdzenie o końcu świata".
Choć ja co prawda w wierszach przedstawiam go całkiem inaczej, to jednak tez uważam, że Koniec już dawno się rozpoczął i twa między nami, bez odpoczynku.
Jestem amatorem, więc nie mnie oceniać poziom, raczej według własnych odczuć - świetnie zobrazowane, widzi się opisane obrazy jak na dłoni,a dla mnie to bardzo duża zaleta wiersza, czy jakiegokolwiek innego gatunku literackiego.
Właśnie takich stylów i tematyki szukam, taką się z rozkoszą raczę i cieszę się, że znalazłem.

[Miladora]

atma pisze:
tylko trochę starsze

bez tylko imo byłoby zgrabniej

Może być też "choć/chociaż trochę starsze".

Atmuszko - zgadzam się z wydmami, bo są obrazowe, dając jednocześnie wrażenie pustki, przestrzeni i jałowości.
Abstrahując od tego, co tam rośnie.

A reporter, jeżeli nie jest już znudzony, to może obojętny?
Coś by tam chyba pasowało jednak...

Aha - jak znajdę, to podam.

[Ewa Włodek]

co chwila następuje czyjś koniec świata i wygląda właśnie tak... Spodobał mi się wiersz, i przesłanie, jeśli odczytałam właściwie...


Pozdrawiam serdecznie...
Ewa

[atma]

Dziękuję Wam za uwagi i komentarze. Już poprawiam.
A co do Ikara - miałam ten obraz w myślach, pisząc wiersz

[Gloinnen]

Mam podobne odczucia, jak Al z krainy os. Wiersz napisany przyzwoicie, przede wszystkim ze względu na dobór obrazów. Według mnie wszystkie tzw. "wielkie rzeczy" są wpisane w naszą rzeczywistość, a ich wymiar powinien zawsze być sprowadzony do właściwych proporcji.
Całą opowieść o końcu świata, o apokalipsie, należałoby potraktować jako hiperbolę, a nie wizję tego, co rzeczywiście nastąpi. Tym bardziej, że każdy w swoim życiu obserwuje różne rzeczy, jest świadkiem wydarzeń, które są końcem świata. A czym jest świat? Czym jego koniec?
Może świat istnieje tylko w naszym postrzeganiu? Wtedy rzeczywiście Twoja pointa z reporterem nabiera dodatkowych znaczeń...

Pozdrawiam,


Glo.