Wiatr

[Adela]

w dzień naszego rozstania
zmarł człowiek z pamięcią absolutną
nikt mi już nie przypomni
twojego numeru telefonu
ile wypalasz papierosów dziennie
co lubisz jeść na śniadanie

wypełzłeś ze mnie
otworem gardłowym
gdzieś w obszarze trójkąta Kiliana
zgubiłam struny głosowe
i ściegiem trzy na jeden
wróciłam do szafy

lniane jasne koszule
porwał wiatr
złodziej doskonały

[Miladora]

Podoba mi się takie ujęcie tematu, Adelo.
Bardzo obrazowa i dająca do myślenia jest druga zwrotka.

Ale jak to ja, mam małe uwagi:

- nikt mi już nie przypomni
jaki jest twój numer telefonu - a nie lepiej "twojego numeru telefonu"? Omijasz "jaka".

- wypełzłeś ze mnie
otworem gardłowym
gdzieś w obszarze trójkąta Kiliana
zgubiłam struny głosowe - "gardłowym/głosowe" wpada na siebie lekkim rymem.
Może:
- wypełzłeś ze mnie
otworem gardła?
Czy coś w tym stylu?

- „ściegiem trzy na jeden” - moim zdaniem lepsza byłaby kursywa bez cudzysłowu.

Aha:
- lniane, jasne koszule - nie stosujesz interpunkcji, więc po co ten samotny biedny przecineczek?
Na dobrą sprawę myślnik też jest zbędny.

No to pierwsze koty za płoty.
Dobrego

[Adela]

Bardzo dziękuję za wskazówki, z którymi się zgadzam, no tak, problem z formą zapisu to mam od zawsze:)

Pozdrawiam,
A.

[P.A.R.]

wypełzłeś ze mnie
otworem gardłowym
gdzieś w obszarze trójkąta kiliana
struny głosowe
i ścieg trzy na jeden

wracam do szafy

lniane koszule
wciąż rwie wiatr

luźna interpretacja
daruj ...

[Alek Osiński]

Podoba mi się
Najbardziej puenta.

[skaranie boskie]

Dobry, zmuszający do zastanowienia wiersz.
Podoba się małpie.

[SamoZuo]

Przerażające jak pseudomiłość może być destrukcyjna, a także sam jej koniec
nie przepadam za taką cierpiętniczą tematyką
wiersz bardzo dobrze napisany ale nie moje klimaty


Pozdrawiam

[anastazja]

Ale ja lubię takie klimaty, podoba mi się, z przyjemnością czytałam

[Adela]

Cieszę się, że tekst został odebrany zgodnie z jego przesłaniem. Wiadomo, każdy lubi albo nie lubi dane klimaty. Bardzo dziękuję za odwiedziny:)

Pozdrawiam nocnie,
A.

[Gloinnen]

Witaj!

Tematyka jak tematyka, według mnie nie istnieje zły temat, może tylko być dobrze lub źle opisany. Sama ostatnio podejmowałam w wierszach bardzo podobne nastroje, więc potrafię zrozumieć potrzebę ubrania w słowa pewnych emocji i związanych z nimi niemal fizycznych doznań.
U Ciebie jest całkiem nieźle. (hi hi - specjalistka od pisania o rozstaniach i porzuceniach się kłania)... Nie zgadzam się z SamoZuo, że tu za dużo cierpiętnictwa. Nie piszesz dramatycznie ani patetycznie, ani łzawo, po prostu szczerze, ale z dystansem, moim zdaniem tak, jak trzeba.

Pierwsza strofa - dobrze pokazuje początek procesu zapominania. Rzeczy, które w związku z drugą osobą weszły nam w nawyk, nagle stają się obce, trzeba się ich pozbyć z umysłu... To bardzo trudne, gdy na każdym kroku natrafiamy na jakieś ślady, reminiscencje, gdy codzienność nieustannie nas bombarduje jakimiś odpryskami przeszłego życia.

zmarł człowiek z pamięcią absolutną

To jest bardzo dobre określenie.

I przypomniał mi się cytat z K. Wierzyńskiego:

"Jakże Cię zmiażdżyć i wytracić,
Na zawsze wygubić z pamięci!" (Ucieczka)

wypełzłeś ze mnie
otworem gardłowym
gdzieś w obszarze trójkąta Kiliana
zgubiłam struny głosowe
i ściegiem trzy na jeden
wróciłam do szafy

Ten fragment to moim zdaniem - cymesik. Lepiej nie można było tego ująć - towarzyszącej rozstaniu bezradności, rozpaczy, która uwięzła w gardle, tego poczucia pokonania, lizania ran w samotni...

Rym "gardłowym/nosowe" koniecznie zostaw. Ja zawsze będę bronić w wierszach wolnych rymowania, o ile jest ono dobrej jakości i nie wyeksponowane w nachalny sposób. U Ciebie na pewno ów rym nie razi.
Jest zresztą jeszcze jeden - "ze mnie/jeden". Być może przypadkowy (najczęściej w wolnych wierszach tak się zdarza), ale dodaje zapisowi dodatkowego uroku.

Z Alem akurat nie zgodzę się. Końcówka dobra, ale nie wiem, czy akurat nie lepsza byłaby pointa utworzona z zakończenia poprzedniej strofy - mam na myśli wers o "wracaniu do szafy". Zamieniłabym te dwie strofy miejscami. Wyszłoby ładne narastanie napięcia aż do kulminacji i wycofania się - ale to tylko moja koncepcja. Wypróbuj może i zobacz, jak Ci to pasuje...

lniane jasne koszule

"jasne lniane koszule" - w tej kolejności wyrażenie wydawałoby mi się bardziej naturalnie.
Nawiązujesz do "Małgośki"? To prawda, "on niewart jednej łzy..."

Konkluzja: wiersz podoba mi się.

Pozdrawiam,


Glo.