scena wypruta z beretu - akt I

[Nilmo]

scena wypruta z beretu
akt I

i znowu trzepak
zagapił się w czwarte piętro
a okno z zadartą sukienką
aż widać cały sufit

zgorszenie budzi
jedno warte drugiego

jak puścić wnuki na podwórze
przenajświętsza panienko?

takich powinni zamykać
na smyczy wodzić
i w kagańcu

pójdę tam
nie wytrzymam

nawpierdalam różańców

[pietrek]

nie, no muszę iść pampersa zmienić, bingo, absolutne bingo!
emocipony se daruję, nie ma takiego
szacun!

[Aldona Latosik]

dobre

przy trzepaku pół dzieciństwa spędziłam

pozdrawiam

[Ewa Włodek]

scenka - samo życie, a i sens - też...Podoba mi się, cóż, dzisiejszy "trzepak" to trzepak inny, niż pół wieku temu...Albo - inaczej: "przyszłość narodu" inna, choc być może nawet pod tym samym trzepakiem...
Mnie się wiersz spodobał...


Pozdrawiam serdecznie...
Ewa

[Gloinnen]

Skoro to akt I - czekam na kolejne.

Obawiam się jednak, że czasy już inne i dziś próba nawpierdalania różańców może skończyć się nieciekawie i to wcale nie dla tych, którzy przy opisanym trzepaku sieją powszechne zgorszenie.

Skądinąd - dobra scenka rodzajowa.

Pozdrawiam,


Glo.