Dołączymy do was wiosną. Kwiecień 2010.

[Gloinnen]

Zbędne są pochylenia. Słowa
jak odłamki czas zakotwicza
w powietrzu. Pamięć rozbłysła
między gliną a wschodnim wiatrem.

Dolecimy do tych samych
skrzyżowań. W gałęziach zawisną oddechy.
Kolejne mgnienia
zostaną dopisane
do zbyt długiej listy
na przestrzał.



____________________
Glo.

[Marcin Sztelak]

Mówiłem że czytałem dwa dobre wiersze o tym kwietniu?
Teraz już trzy.
Pozdrawiam.

[atoja]

dołączymy...
jak wędrowne ptaki do rodzinnych stron


lecz...te formy czasownikowe

[Gloinnen]

Formy czasownikowe są, no trudno, żeby ich nie było, tym bardziej, że samo wydarzenie, do którego się odnosi wiersz, jest dramatyczne, musi się dużo dziać w małej przestrzeni tekstu. Taki był zamysł. Nie widzę osobiście nic, czego można się specjalnie doczepić, starałam się użyte czasowniki zróżnicować - pod każdym względem (osoba, czas, aspekt, tryb) - "są" - "zakotwicza" - "rozbłysła" - "dolecimy"- "zawisną" - "zostaną dopisane"...

???



PS. Mój 4000 post! Nie wiedziałam, że już tyle natrzaskałam...

[Ewa Włodek]

dobry! W moim guście, Glo - minimum słów - maksimum treści.


I moc uśmiechów dołączam...
Ewa

[miniawka]

Witam,
polecam funkcjonalną analizę czasowników w "Lokomotywie" Tuwima. Oraz słowa dr Julii Fiedorczuk: "W symetriach, analogiach i powtórzeniach zawiera się tajemnica wszechświata."
W odniesieniu do obrazu "Motto 1 i 2" w dziale "Grafika".
Adam

[Nalka31]

Do takich wierszy trudno się odnosi, ale Twój należy do tych, które czyta się z uwagą, a nie niesmakiem. To jest jego ogromny plus. Mnie raczej bez patosu prawdopodobnie by się nie udało.

[ks-hp]

Mocny, dobry, jest tak, jak powinno być - traktuje o tym wydarzeniu w sposób szczególnie przyciągający uwagę, przede wszystkim nie podnosi tych ludzi do rangi 'królów' czy 'bogów'.
Mam jedno tylko zastrzeżenie - czy ten kwiecień 2010 w tytule nie dopowiada zbyt wiele? Bez niego czytelnik mógłby doszukiwać się wielu prawd i sensów, nie tylko tych podanych na tacy. Pozdrawiam.

[Gloinnen]

Właśnie z tym kwietniem w tytule mam zagwozdkę. Gdy wklejałam na różnych forkach wiersz bez dopisku - większość czytelników pytała - Te, autorka, powiedz, o czym to ma być...
Pytanie, na które skądinąd autorka reaguje w sposób niecenzuralny i nieparlamentarny...

Z kolei jeśli dopisek widnieje, wszyscy doradzają, aby go usunąć, jako dopowiadający zbyt dużo.
Bo niby jak znamy kontekst, to nie chcemy, aby był podany na tacy. Ale czy bez podpowiedzi ktoś by wpadł właśnie na to, co Autor miał na myśli?

[Marcin Sztelak]

W przypadku tego tekstu lekkie naprowadzenie czytelnika jest nie zbędne, inaczej stanie się on wieloznaczny. A jeśli przeszkadza ten kwiecień 2010 w tytule to może jako podtytuł/ pierwszą strofę lub ostatnią. A nawet jako wydzielony łącznik pomiędzy dwoma zwrotkami.
Pozdrawiam.