Wstęp do wykańczania drewna

[Marcin Sztelak]

Kolejny, jakże niezbędny - brzozowy.
To nawet ładny materiał jednak cedry
mają o wiele piękniejszy rysunek,
szczególnie te ze wzgórz Libanu.

W czasach najsłynniejszego prefekta Judei
robiono z nich okręty, do kaźni nie używano.
Szkoda by było rozrywać je wzdłużnie
nieumiejętnie wbitym gwoździem.

Zresztą w powszechnym użyciu były sznury,
słońce, deszcz, pragnienie.
Nikt się nie przejmował fakturą i połyskiem,
tylko liczbą.

Wersja po poprawce

Kolejny, jakże niezbędny - brzozowy.
To nawet ładny materiał jednak cedry
mają o wiele piękniejszy rysunek,
szczególnie te ze wzgórz Libanu.

W błogosławionych czasach pax romana
robiono z nich okręty, do kaźni nie używano.
Szkoda by było rozrywać je wzdłużnie
nieumiejętnie wbitym gwoździem.

Zresztą w powszechnym użyciu były sznury,
słońce, deszcz, pragnienie.
Nikt się nie przejmował fakturą i połyskiem,
tylko liczbą.

Ponad sześć tysięcy na drodze do Rzymu
i trzy pod Jerozolimą.

Ponad sześć tysięcy na drodze do Rzymu
i trzy pod Jerozolimą.

[SamoZuo]

Ciekawie i niebanalnie ujęte, bez patosu, a wzbudza emocje

Pozdrawiam

[Marcin Sztelak]

Długo myślałem nad wyrzuceniem Judei tylko wtedy zapisać by należało najsłynniejszy procurator
bo Piłat jako taki funkcjonuje w świadomości ogólnej - tylko że procuratorem on być nie mógł ponieważ Judea nie była w tych czasach samodzielną prowincją (należała do prowincji Syria).
Mógłby być najsłynniejszy urzędnik cesarza - tylko że akurat jak dla mnie osobiście to nie prawda
No i mam dylemat.
A co do Libanu to moim zdaniem powinien on zostać jako że cedr libański to podgatunek cedru a nie li tylko lokalizacja geograficzna.
Pozdrawiam.

Dodano -- 12 kwie 2012, 10:16 --

Wrzuciłem drugą wersję ze zmienionym jednym wersem.

[Sede Vacante]

Ubolewanie nad wycinaniem drzew, które tez żyją, są w pewien sposób istotami?
Jeśli dobrze rozumiem, to rękoma i nogami Za.
Tytuł niebanalny, bardzo zachęcił do wejścia.
Pierwsza forma, jak dla mnie, trochę jak opowiadanie. Poprawiona o wiele lepsza dla mnie w odbiorze.
Generalnie bardzo oryginalny "pomysł" na wiersz, technika, styl napisania, świetnie się czyta.

[Withkacy]

Świetnie się czyta, po poprawce.

[e_14scie]

Przyznam, że tytuł był mało zrozumiały, zanim nie weszło się wgłąb wiersza.
Dobrze napisany tekst i można powiedzieć solidny, jak porządny kawałek zdrowego drewna.

Mam tylko pytanie

czasach pax romana

odnosi się do stanu, jak dobrze rozumiem, nie organizacji.

[skaranie boskie]

Bardzo dobrze.

Niech narodowie wżdy postronni znają,
że Polacy nie z cedrów, że swą brzozę mają.

Chyba w tym miejscu skryła się tajemnica wiersza.
Pozdrawiam.

[Marcin Sztelak]

Pax Romana - czyli pokój rzymski to raczej hasło polityczne z czasów republiki - na marginesie w pewnym momencie dziejów imperium się ziściło - pokój wewnątrz i na zewnątrz - taki raczej odosobniony przypadek, że takie hasła maja urzeczywistnienie - chociaż trzeba było na to sporo poczekać. I tak też można określić z przymrużeniem oka oczywiście całe czasy prymatu w świecie Rzymu.

[Gloinnen]

Jak zwykle jest to świetny wiersz. Pokazuje temat z naprawdę nietypowego punktu widzenia, jestem pod wrażeniem tego, w jaki sposób można pisać o krzyżu bez bigoterii, w całkowitym oderwaniu od jego tradycyjnej i kultowej przede wszystkim symboliki. Poszukujesz innych, całkowicie nowych treści, wymiarów - ogromny plus. Za wiersz i odważne, oryginalne, nowatorskie podejście do ikon.

Pozdrawiam,


Glo.