Śniadanie u Tifanny'ego

[Zola111]

jakie to jest symbolicznie piękne – wypuszczasz go na wolność...
teraz będzie mógł szukać własnego losu.

bez dotyku dłoni, miski mleka...
i w deszczu – jaki pewnie zabierze mu zewnętrzny urok,
załatwi chłód i parchy w oczach.

ale to lepiej, Holly. kiedy nie miało się zamiaru
dochować wierności,
bo Tiffany nęci mocniej,
Truman to wie,
komuś bez imienia lepiej zwrócić.

zdechnie w śmietniku. głodny ale wolny.
to się należy kotu.

a ty się baw.

Dodano -- 24 maja 2012, 22:17 --

Zanim obejrzymy po raz któryś film (TVP1), 22.30.
Polecam,

[Miladora]

A ja bym, Zoleńko, prześwietliła, bo mam wrażenie nadmiaru słów i zbytniego dopowiedzenia tej historii.
No i masz parę powtórzeń...

Coś w tym sensie:

jakie to symboliczne – wypuścić
na wolność
by szukał własnego losu.

bez dotyku, miski mleka
w deszczu zabierającym urok,
i parchy.

to lepsze, gdy nie można
dochować wierności,
bo Tiffany nęci,
Truman wie,
komuś bez imienia łatwiej.

zdechnie w śmietniku.

a ty się baw.


Oczywiście w tym przypadku to tylko mój ogląd owej historii.

Buźka i nie rzucaj we mnie miską po mleku.

[Zola111]

Buźka i nie rzucaj we mnie miską po mleku.

Ojej, na pewno nie rzucę. No coś Ty, Miladorko!?

Buziaki, że czytasz i komentujesz.

Wdzięcznam,

[Miladora]

Buziaki, że czytasz i komentujesz.

To raczej nie komentarz, tylko sprowadzenie wiersza do postaci skrajnie anorektycznej.

A tak nawiasem mówiąc, bardzo lubię i książkę, i film.
Chociaż, oczywiście, Hollywood nie omieszkało dorobić happy endu do tej historii.
Nawet kotu...

Dzięki, że niczym nie rzucasz

[Zola111]

Wiem, Miladorku,

"tego nie robi się kotu"

koty się lubią pławić w luksusie,
mieć wolność, ale i pełną miskę,
gonić za myszką, byle nie musieć
polować wiecznie i przede wszystkiem.

Serdeczności,

[Ewa Włodek]

zdechnie w śmietniku. głodny ale wolny.
to się należy kotu.

lepiej, żeby nie, Zolu...Każdego kota szkoda...
Filmu nie znam, natomiast wiersz z kotem jednej z głównych ról poczytałam z przyjemnością...

Pozdrawiam serdecznie...
Ewa

[anastazja]

zdechnie w śmietniku. głodny ale wolny.
to się należy kotu.

Nie życzę nikomu źle, ale tu się zastanawiam? Biedny kiciuś

Bardzo przekochany wiersz.

Buziaczki

[Zola111]

Ewo, Anastazjo,

bardzo dziękuję za czytanie.
Serdecznie dziękuję, a dla Ewuni - fragment z filmu.



http://www.youtube.com/watch?v=BOByH_iOn88

http://www.youtube.com/watch?feature=en ... E5ofQ9ehJs

[kamyczek]

Przekonałaś mnie, Zoleńko, to piękny wiersz. I wcale nie o kotach...

Pozdrawiam.

[Gloinnen]

Filmu nie oglądałam, natomiast pamiętam opowiadanie Capote'a, które zrobiło na mnie swego czasu ogromne wrażenie. Zaciekawił więc mnie temat i przygnał do wiersza.

Zdecydowanie popieram Miladorę - utwór należy odchudzić i dodać mu przejrzystości.

Ja mam trochę inną wizję - mam nadzieję, że się nie obrazisz... Pobawię się trochę Twoimi klockami:

"symboliczne piękno – wypuszczasz na wolność;
teraz będzie mógł szukać własnego losu.

bez dotyku dłoni, miski mleka...
i w deszczu;
zabierze mu zewnętrzny urok,
załatwi chłód i parchy w oczach.

ale to lepiej, Holly. kiedy nie miało się zamiaru
dochować wierności,
bo Tiffany nęci mocniej,
Truman to wie,
komuś bez imienia lepiej zwrócić.

zdechnie w śmietniku. głodny ale wolny.
to się należy kotu.

niech zabawa trwa."

Początek zdecydowanie, w mojej opinii, do remontu.

Końcówkę też zmieniłam, żeby wyeliminować wpadające na siebie dwa zaimki zwrotne "się". Myślę, że może być ciekawie, jeśli przekaz się trochę rozszerzy, odpersonalizuje, ale to już zdecydowanie zmienia wydźwięk pointy. Do przemyślenia zatem...

Pozdrawiam,


Glo.