Dwie drobne propozycje:
Mirek pisze:ostrzem nowiu majowego i
wszedłem
ostrzem majowego nowiu
i wszedłem ---> czyli bez inwersji; "i" jednak mimo wszystko przeniosłabym do następnej linijki, według mnie krókie spójniki zawsze nieładnie wyglądają na końcu wersu.
Mirek pisze:poszukując swego Boga
"swego" --->"swojego" albo "własnego".
Ale cały wiersz zaskoczył mnie bardzo pozytywnie. Podobają mi się obrazy, trafiają do mojej wrażliwości. Piękne jest to wchodzenie w czerń rozgwieżdżonego nieba. Powiem jeszcze, że idealnie wpisuje się w moje aktualne nastroje: najpierw urzeczenie, upojenie, iluzja szczęścia, wzlot, później - ból, upadek, krzywda - następnie - spotkanie z Absolutem, próba zbliżenia się do niego, aby coś zrozumieć, coś odnaleźć...
Pozdrawiam,
Glo.
