Cmentarzyk rodzinny. Wuj Ernest

[tea]

Wuj Ernest był
rodzinnym outsiderem.

Miał szklane oko -
było szczere
w swoim braku wyrazu.

Ocenił mnie od razu
zgodziwszy się z teściem:
- nie jest najpiękniejsza
w tym mieście
a poza tym -
co wniosła do domu ?

Miał pieniądze,
bo nie ufał nikomu
prócz doktora
Marcina Lutra.

Jego żona
nie nosiła futra
za to mieli
małego fiata
i nikt nie usiadł do stołu
zanim nie siadł tata.

Nawet Jezus.

[pietrek]

Znalem kiedyś operatora, kamerzystę który miał podobno szklane oko. Zastanawialiśmy się
którym - szklanym czy prawdziwym - patrzy w wizjer kamery.
Lubię takie lekkie, naturalne rymanie
i ironiczną bezpretensjonalność
i to coś, co jest pomiędzy...

[Mirek]

pobawiłaś się słowem ... fajnie lekko ulotnie jak cmentarna mgiełka w czerwcowy poranek po krótkiej pogodnej nocy

[Ewa Włodek]

dobra "migawka z życia" i kapitalny portret człowieka, ale też świetna charakterystyka jego relacji z otoczeniem (Jezus zasiadajacy do stołu po nim, albo - w najlepszym wypadku - równocześnie)...


Mnóstwo serdeczności z uśmiechami posyłam do Ciebie...
Ewa

[Marcin Sztelak]

Ciekawy cykl się kroi, ponoć wszyscy jesteśmy dziwakami.

Pozdrawiam.

[Leszek Sobeczko]

w tym przypadku rymy nieco denerwują, albo i bardziej niż nieco, bo rzucają się w oczy, ale za to treść jak najbardziej dociera; i o to przecież chodzi
pozdrawiam

[Sede Vacante]

Znowu piękny styl zapisu, jak pisałem kiedyś, jest w nim coś takiego, co bardzo przyciąga. Ach, zazdroszczę;)

Co do tematu - bardzo dobry - takich jegomościów spotyka się na drodze bardzo często i ma ochotę zadusić.
Sama prawda, bardzo dobrze zobrazowana i z przyjemnością odczytana;)

[jaga]

witaj "herbatko" - jak dobrze ciebie czytać...